Kernbom om olielek in Golf te dichten: goed idee of waanzin?
ROTTERDAM - Het begon als borrelpraat, maar na de zoveelste mislukte poging van BP om het olielek in de Golf van Mexico te dichten (het zaagblad zit nu weer vast in de leiding) wordt er steeds vaker gesproken over de optie om een nucleair wapen te gebruiken om de oliebron voorgoed te dichten.
Een kernbom genereert bij explosie temperaturen die hoger zijn dan de oppervlakte van onze zon. Als je hem ondergronds tot ontploffing brengt, vormt zo'n bom al snel een paar vierkante kilometer rots om tot glas, dat als een zegel op het lek komt te liggen
Drill a hole, drop a nuke in and seal up the well
Het gebruik van een een nucleair wapen of een atoomontploffing om dat gat te dichten is gewoon belachelijk. We weten totaal niet of het zou werken. En de kans is erg groot dat we de zaken alleen maar erger maken. Er is nog één ding dat erger is dan een olievlek: een radioactieve olievlek Complete waanzin of toch niet? De Belgische site HLN.BE verdiepte zich in de materie:
Het opvallende is dat de Sovjets naar eigen zeggen al verschillende keren met een nucleaire explosie lekkende bronnen hebben gestopt. Het idee is dat door de enorme warmte die zo'n explosie genereert de omringende rotsen het lek doen dichtsmelten. Omdat die bronnen ook allemaal diep zaten, beweren de Russen dat er geen zorgen zijn om bijvoorbeeld radioactieve straling. Beweren, want uiteindelijk gebeurde het tijdens het Sovjetregime, waarvan we weten dat tegenslagen en drama's gewoon de doofpot in gingen.
Maar volgens Matt Simmons, een energie-expert en investment banker uit Houston (Texas), is een atoombom wel degelijk de enige optie. "Het enige dat we nu nog kunnen doen is een wapen ontwikkelen dat we op een diepte van 18.000 voet (5.500 meter) kunnen laten exploderen." Volgens energiespecialist Simmons wordt zijn mening gedeeld door gerenommeerde wetenschappers. John Roberts van CNN suggereerde live op tv, terwijl miljoenen Amerikanen keken: 'Drill a hole, drop a nuke in and seal up the well'. (Boor een gat, smijt er een kernbom in en maak dat lek dicht).
Een zegel van glas
De nucleaire bom-optie is, zo blijkt, één van de populairste bij de ondertussen meer dan 20.000 suggesties die werden gepost op de officiële Deepwater Horizon Response Site, gerund door het zogenaamde Unified Command van BP en de Amerikaanse overheid. In principe moet BP al die suggesties bekijken. Er zitten er ook veel tussen die gewone explosieven willen gebruiken, een procedure die vaak wordt toegepast in de oliesector om branden te doven en boorgaten af te sluiten.
We spraken met enkele mensen van het Los Alamos National Laboratory, waar ze bevestigden dat de Amerikaanse overheid hen had gecontacteerd voor hulp om het probleem met het olielek op te lossen. Maar, zo verduidelijkt Kevin Roark, niet met een nucleaire optie. "In theorie is het wel een aantrekkelijke optie", geven ze in Los Alamos toe. "Omdat de extreme hitte van een nucleaire explosie inderdaad de bron zou kunnen dichtsmelten. Een kernbom genereert bij explosie temperaturen die warmer zijn dan de oppervlakte van onze zon en wanneer ondergronds tot ontploffing gebracht kan die al snel een paar vierkante kilometer aan poreuze rotsen omvormen tot glas, dat als een zegel op het lek komt te liggen."
Vijf Russische voorbeelden
Michael E. Webber, een specialist in mechanical engineering aan de University of Texas in Austin, beaamt dat. Een nucleaire explosie op de oceaanbodem, hoewel ondenkbaar tot voor kort, begint voor hem steeds normaler te klinken. ('Seafloor nuclear detonation is starting to sound surprisingly feasible and appropriate.') En zoals al aangehaald: de Russen hebben het al gedaan. In een zaak uit 2000 omschrijft Milo D. Nordyke van het Lawrence Livermore National Laboratory in Livermore (Californië) hoe de Sovjets met vijf nucleaire ontploffingen tussen 1966 en 1981 vijf op hol geslagen gasbronnen verzegelden. Alleen de laatste van de vijf mislukte.
In 1966 doofden de Russen een brand in een gasbron die al drie jaar ongecontroleerd woedde. De laatste in 1981 mislukte door slechte geologische data en foute berekeningen van de locatie van het lek volgens Nordyke. Robert S. Norris, gespecialiseerd in nucleaire geschiedenis en auteur van Racing for the Bomb, merkt echter op dat het vijf keer aan land gebeurde en niet in zee en dat het het ook telkens om gas en niet olie ging.
Radioactieve olievlek
Bovendien is er flink wat veranderd sinds 1981. Na het einde van de Koude Oorlog kwamen landen overeen om erg voorzichtig om te gaan met nucleaire tests en ontploffingen, zelfs voor niet-militaire doeleinden. De Amerikanen hebben sinds 1992 geen enkele test meer gedaan. Bovendien heeft Obama zich ontpopt als een voorvechter om het hele nucleaire arsenaal te gaan ontmantelen. Spelen met atoombommen zou niet in zijn politieke kraam passen.
Stephanie Mueller, zegsvrouw van het Amerikaanse Energy Department, bevestigt dat niemand in de Obama-administratie de nucleaire optie ernstig overweegt. "Die ligt niet op tafel en is ook nooit ter sprake gekomen." En dan, in een onbewaakt moment: "That would be crazy". En ook in Los Alamos beseffen ze: "Het gebruik van een een nucleair wapen of een atoomontploffing om dat gat te dichten is gewoon belachelijk. We weten totaal niet of het zou werken. En de kans is erg groot dat we de zaken alleen maar erger maken. Er is overigens nog één ding dat erger is dan een olievlek. Een radioactieve olievlek."
