Sta op
Sta op soort genoten, lotgenoten en gelijk gestemde, sta op
Sta op, sta op de tijd is gekomen om op te staan, op te staan voor de nieuwe tijd die komen gaat een tijd vol vreugde en harmonie, een tijd van samen doen ongeacht wie we zijn als we het maar samen doen.
Sta op hoogsensitief mensen, autisten, slangen, ADHD, PDD-nos, sta op het is tijd geworden dat de waarheid naar boven komt, de waarheid die heel lang voor ons verzwegen is.
Daar dit hun waarheid was het geen voor ons een leugen was, onze waarheid was voor hun een leugen. Hier door werden wij niet begrepen en moesten wij in een hokje geplaatst worden. Door de mensen om ons hen. Dit hokje paste niet bij ons daar ieder mens uniek is en er is er geen gelijk aan een ander. Wij zijn geen meelopers met het geheel.
Iedereen heeft een eigen mening en hoort die ander in zijn eigen waarde te laten, daar die ander ook uniek is. Niet gelijk aan een ander maar een elk persoon op zich.
Sta op wordt jezelf, wordt je eigen ik en niet die ander, die ander heeft ook een eigen ik net zo als ik.
Sta op kom uit die hokjes die ze ons hebben om gedaan, het zijn hun hokje en niet de onze.
Daar wij uniek zijn net als die ander om ons heen, laat onze begeleiders, begeleiders worden en niet een macht over ons uit oefenen.
Een macht bepaald niet ons leven wij doen dat zelf in het geheel. Het geheel wat een hele hoop unieke mensen bij elkaar zijn en die samen sterk zijn als een geheel. Die toch elkaar in hun eigen waarde laten, maar het samen doen als een geheel.
Samen zijn we sterk, samen kunnen we wat bereiken. Sta op en vorm een geheel, met elkander.
Gooi de "muren" om die om ons heen gebouwd zijn, gooi de "kettingen" af die ons vast ketenen. Sta op en doe wat met je leven voor je eigen maar ook voor die ander, als we dat doen zijn we een geheel met elkander.
Een man die probeert op te staan voor het geheel van samen doen en niet meer alleen.
Sta op, sta op.
Sta op en gooi het harnas af en leer je zelf te worden, leer je eigen ik te ontdekken.
Sta op die ander bepaald niet wie jij of wat jij bent , dat bepaal alleen jij zelf. Een niemand anders.
Dat harnas is door die ander ons om gedaan, wij waren er wel zelf bij.want we wilde het zelf en niemand anders.
We wilde bij het geheel horen, bij de massa. Die massa zou toch wel weten wat goed voor ons is. Nee die massa weet het niet, daar ze alleen maar kijken naar de uiterlijke schijn, positie en macht. Niet naar de gene die we werkelijk zijn, als persoon als een uniek persoon op zich.
Dit mogen we ook niet worden van de massa, daar we mee moeten lopen in het gereel, de stroom bepaald en als je tegen de stroom wil op zwemmen naar de bron, wordt je tegen gehouden daar je mee moet met de massa.
Deze massa gaf ons in medewerking van ons zelf dat harnas, een wij lieten dat toe deze harnassen steeds zwaarder worden, wij wilden toch niet mee met de stroom, maar naar de bron.
De bron in ons hart en geest, alleen hier gaat het om wie ik ben of wat ik ben, en niet wat die ander van mij denkt dat ik moet wezen, net zogoed dat ik dat bij die ander ook niet kan en mag doen, daar het zij hart en geest is en niet de mijn.
Sta op een gooi het harnas af en begin te leven, zoals je werkelijk bent.
Sta op, sta op, sta op
Gooi het harnas af en begin te leven, maar hoe moet ik leven. Dit ben ik al reeds jaren geleden verleerd, daar ik met de stroom mee moest of zelf wilde.
Wie ben ik nu, wat ben ik nu en wie wil ik worden. Ja, mijn eigen ik mij eigen ego degene die ik ben in mijn hart en hoofd, de heilige graal die daar verborgen zit.
Deze maar weer komen daar ik mij zelf weer mag worden, ongeacht wat die ander van mij denkt of wat hij wil wat ik doe. Daar ik mijn eigen wil wezen en niet meer wil behoren bij die massa. Ik wil naar de bron van al het leven.
Deze bron ben ik vergeten waar die lag, er gaan zoveel stromen daar van af. Wat is de goede stroom voor mij als persoon als mijn eigen ik. Niemand weet het voor mij daar ik uniek ben, dus ook niet zoals die ander die de bron zoekt waar die is.
Eigenlijk weet ik het waar die bron is, hij is in ons zelf, in onze eigen ik. Die wij weer moeten leren ontdekken.
Maar hoe kom ik daar, ik weet de weg niet meer en niemand kan mijn helpen. Ik ben de handreikingen van die ander al lang geleden vergeten aan te nemen daar ik mee wilde of mee moest met de stroom.
Die handreikingen moest ik weer leren zien, maar ook weer leren aannemen. Maar het is mijn keuze wat ik er mee doe, ik ben ik en ik ben uniek. Dus een ander weet niet wat ik voel.
En wie of wat moet ik geloven, daar het het geloof van die ander is en niet mijn geloof is.
Wat is zijn geloof of wat is mijn geloof, dat is voor een ieder mens opzich.
Wat ik geloof is dat de zon iedere dag schijnt, dit is geen geloof maar de waarheid.
Naar die waarheid wil ik toe daar ik hem in mijn zelf ook heb, mijn heilige graal.
Geloof in je zelf, maar luister naar de waarheid in je hoofd, dan zal ook jij de bron vinden bij je eigen.
Sta op en zoek en gij zult vinden, klopt en u zal open gedaan worden. Sta op ik wil naar het licht toe in mijn eigen, in mijn eigen ik. Als ik dat gevonden heb kan het een druppel in een plas worden die zich verbreid over de hele wereld heen.
Sta op en keer terug naar de bron vanwaar we vandaan komen..
D. Peters
