Media voeren het volk propaganda en desinfo ..
Door de jaren heen is de Amerikaanse media machine steeds minder in staat gebleken feiten te rapporteren aangaande de propaganda van de overheid.
Mensen worden bewust gevoed met desinformatie door de Amerikaanse media en het Pentagon, die hun public relations agentschappen gebruiken om goedkeuring te krijgen van de overheid.
Op 16 januari jongstleden was het exact 20 jaar na de eerste Golfoorlog, waar een coalitiemacht geleid door de Verenigde Staten en Groot-Brittannië Koeweit binnenviel om het land te bevrijden van Irakese troepen.
De ware reden van de oorlog werd nooit vermeld door de media. Bewust bedrog door middel van propaganda behelst bijvoorbeeld leugens over massavernietigingswapens. Het Pentagon heeft een jaarlijks budget van $500 miljoen om middels public relations, of eigenlijk propaganda, de harten te winnen van de Amerikanen.
John R. MacArthur, uitgever van Harper’s Magazine en auteur van ‘Second Front: Censorship and Propaganda in the Gulf’ zei dat de media persberichten klakkeloos overnemen en dat zelfs de media-aandacht in 2003 met betrekking tot de inval van Irak vol zat met propaganda en desinformatie.
“In 2003 had je de minister van binnenlandse zaken, Colin Powell, die gewoon leugens stond te verkopen. Je had de New York Times, de meest gerespecteerde krant in de Verenigde Staten die leugens verspreidde over het atoomprogramma van Saddam, wat niet bestond. Alles gebaseerd op propaganda campagnes waar de Amerikaanse media intuinden.”
De regering verkoopt propaganda aan kranten omdat het effectief is. De grondwet stelt echter dat het land van de mensen is en niet van de regering. Journalisten moeten zich derhalve afvragen wie ze dienen: de regering of de mensen. De media zijn dit compleet vergeten.
Journalisten zouden moeten berichten over de waarheid door gebruik te maken van hun gezonde verstand. Ze moeten vragen stellen en de feiten rapporteren.
Wat ook groots "vergeten" word door de mediagroepen is dat juist het achterhouden van veel informatie bij velen antwoorden op roept omdat veel nieuwe manieren gecreerd zijn om aan informatie te komen. Door twitter en vele andere manieren van informatievoorzieningen gaat de informatie zo snel dat achterhouden vrijwel onmogelijk word geacht.
Het naar buiten brengen van deze waarheden zal uiteindelijk een volledige ommezwaai betekenen niet alleen voor de gesettelde mediagroepen maar met name personeel die zich niet meer achter directeuren wil plaatsen omdat niet geld meer de overhand geeft maar ons gevoel en de drang naar waarheden.
