Kristalgrot Mexico wijst op wereldwijd grottenstelsel
Voorzien van speciale pakken hebben teams van onderzoekers in 2000 biologische mysteries en parallellen met andere planeten aangetroffen in de kristalgrot van Mexico.
Zo’n 300 meter onder de grond vindt men glinsterende grotten recht onder de Naicaberg in de woestijn van Chiahuahua. Het grootste gedeelte van het complex zou gevuld zijn met kokendheet water, ware het niet dat de waterpompen van de mijnbouw in het gebied de grot droog houden.
Hoewel de kristallen in de grot enorm zijn, waren de grootste verrassingen microscopisch. In 2008 onderzocht een groep wetenschappers de grot en vond microben die leefden in kleine luchtzakken in de kristallen. In december 2009 kwam het team terug om plassen water te ontdekken die ze niet tegenkwamen op hun eerste reis. Het team verzamelde allerlei soorten bacteriën, tot wel 200 miljoen per druppel water.
De analyse van het DNA van de bacteriën uit de kristalgrot is afgerond en wijst uit dat de kleine levensvormen verwant zijn aan microben die leven in andere extreme omgevingen over de hele wereld, waaronder grotten in Zuid-Afrika en Australië.
“We kunnen niet begrijpen hoe organismen die leven in geisers in Griekenland of in een diepe goudmijn in Zuid-Afrika verwant zijn aan organismen die we vinden in een ondergrondse grot onder de Naicaberg,” zei Curtis Suttle, bioloog en lid van de expeditie in 2009.
Er is een wereldwijd ondergronds grottenstelsel waarbij onder meer Zuid-Afrika, Australië, Mexico en Griekenland op vele manieren met elkaar verbonden zijn.
Dit stelsel is niet uniek voor de Aarde. Sommige wetenschappers zien een relatie tussen de kristalgrot en buitenaardse omgevingen, zoals bijvoorbeeld de planeet Mars en andere werelden.
Het team concludeerde dat ze per uur veldwerk ongeveer 1.000 uur met het analyseren van de data bezig zijn, dus ze hebben hun handen vol.
Bron: Nationalgeographic.com
