Natuur breekt zelf olie af op natuurlijke wijze, zo creert ze tegenhanger die de olie weer afbreekt en om zal zetten in natuurlijke waarden.. Helaas voor dieren en mensen is dit catastrofaal maar voor bacterien de kans zich opnieuw te creeren volgens evolutie theorien..
De vissers van het plaatsje Port Sulphur in het zuiden van Louisiana maken zich zorgen en weten niet wat er gaat gebeuren. Een sterke wind brengt een vreemde geur aan land vanuit de Golf van Mexico.
Hoe onplezierig het ook mag zijn voor de mensen aan wal, de geur kan een signaal zijn van moeder Aarde die haar eigen smerige klusjes opknapt. Het is de penetrante lucht van verdampende olie aan het oppervlak, wat vervolgens de atmosfeer in gaat en afgebroken wordt door zonlicht.
Mary Landry van de Amerikaanse Coast Guard leidt de federaal-industriële operatie om de olie op te ruimen en ze bevechten de vlek met een leger aan chemische oplosmiddelen, omheiningen, koepels en wat al niet meer.
Maar tegelijkertijd houdt de natuur haar eigen grote schoonmaak, wat niet zou moeten worden genegeerd, zeggen experts.
Net zoals Mary Landry haar eigen gereedschapskist heeft, zo heeft de natuur de hare om te reageren op de olievlekken, zegt Christopher Reddy van het WHOI (Woods Hole Oceanographic Institution) in Massachusetts. “Als collectief kunnen ze erg effectief zijn.”
Echter waarschuwen experts dat de bijdrage van de natuur voor een snel herstel ernstig beperkt wordt door lange-termijn destructie van onze natuurlijke omgeving, waar de mensheid zelf voor gezorgd heeft.
De minst zware olie moleculen, die het eerste het wateroppervlak bereiken, zijn het meest schadelijk. Zwaardere olie in het water wordt afgebroken in druppels en verspreid op een natuurlijke manier door de wind en de golven, waarbij enorme legers microben kunnen beginnen aan een feestmaal.
Bron: Nationalgeographic.com
