De problemen voor Nederland beginnen nu pas
Nieuwe verkiezingen, daardoor een uitstel van belangrijke – economische -beslissingen en een demissionair kabinet dat geen beslissingen meer mag nemen over Afghanistan. Maar de problemen voor Nederland, op internationaal niveau, beginnen nu pas.
De Verenigde Staten zijn not amused nu we Afghanistan hoogstwaarschijnlijk de rug toekeren.
En dat gaan we merken. De afgelopen jaren was premier Balkenende een graag geziene gast in het Witte Huis. Mede door de Nederlandse steun aan de oorlogen in Irak en Afghanistan beschouwden de presidenten Bush en Obama ons als een belangrijke én betrouwbare partner.
Tel daarbij op dat Nederland een belangrijke rol speelt in de financiële wereld, de vierde investeerder in de VS is en één van de meest pro-Amerikaanse landen van de EU; en er werd zeker naar ons geluisterd.
Dit merkten we ook door onze deelname aan belangrijke internationale bijeenkomsten als de G20 en de benoeming van Jaap de Hoop Scheffer als Secretaris-Generaal van de NAVO.
Maar die tijd is voorbij.
Binnen de NAVO slaan we een modderfiguur door een mismanagement van de eerste orde. Het verzoek om langer in Afghanistan te blijven kwam tenslotte niet uit de lucht vallen; de afgelopen weken werd er druk overlegd met het Nederlandse kabinet om de brief gezamenlijk (lees: gezamenlijk) op te stellen. En dan zeggen we nu ineens nee? Daar is de PvdA dan rijkelijk laat mee.
Daar komt nog bij dat het besluit van de sociaal-democraten rust op een belofte van twee jaar geleden; toen president Bush de oorlog in Afghanistan niet als topprioriteit beschouwde. Nu, dankzij president Obama’s nieuwe strategie, hebben vrijwel alle NAVO-landen ingestemd met het sturen van meer troepen. Minister Bos, die president Obama openlijk steunde tijdens diens presidentscampagne, laat diezelfde president nu als een baksteen vallen.
De opvallend late beslissing van de PvdA om voet bij stuk te houden komt ons land duur te staan. De volgende keer is het Witte Huis dicht, horen we bij minister van Buitenlandse Zaken Clinton haar voicemail en is de G20 ook echt de G20, en niet de G21.
Nederland slaat, terecht, een modderfiguur. Iets dat voor een exportland als de onze zeer schadelijk is. De problemen voor ons land beginnen nu pas.
