Het ontstaan van het Incarijk
De mythe
Pachacamac, de zon, kwam traag op boven het Titicacameer.
Pachacamac was zo helder dat je niets anders kon zien dan hem, maar ’s nachts was de hemel zo leeg dus maakte hij de sterren, de planeten en de maan.
De prachtige maan, Pachamama, werd zijn vrouw en samen heersten ze over de hemel en de aarde.
Pachacamac maakte de eerste mensen van een enorme stenen rots.
De eerste mensen wisten niets van de wereld, ook niet hoe ze erin moesten overleven.
De zon en de maan kregen een zoon en een dochter. Uit medelijden zonden ze hun kinderen naar de aarde om de mensen te helpen.
De zoon leerde de mannen ploegen, de velden te beplanten en huizen te bouwen.
De dochter leerde de vrouwen weven en koken.
Pachacamac, de zon en schepper, zei tegen zijn zoon en dochter voor hun vertek :
“ Leer de mensen eerlijk en lief te zijn. Ik zal elke dag zorgen voor licht en warmte, maar zorg ervoor dat ze nooit hun scheppers vergeten.”
Pachacamac’s zoon werd de eerste Inca. Hij en zijn zus/vrouw heersten over de eerste mensen.
Op een dag maakten de Inca en zijn vrouw een lange wandeling om de perfecte plek te vinden om hun volk te vestigen.
Elke keer dat ze halt hielden, stopten ze een staf van hun vader in de grond.
Elke gouden staf zou het symbool zijn voor zijn volk om een stad te bouwen.
Toen ze de vallei van Huanacauri bereikten, zonk de gouden staf in de grond en verdween.
De Inca besliste dat hier de eerste tempel van de zon moest gebouwd worden en dat dit de beste plek was voor hem en zijn volk om zich te vestigen.
De Inca en zijn vrouw gingen op pad om zijn volk te verzamelen. Hij ging naar het noorden en zijn vrouw naar het zuiden.
De kinderen van de zon waren erg mooi en spraken overtuigend over Pachacamac en zijn ideeën.
Mensen die ze in kleine dorpjes ontmoetten waren zo ontroerd dat ze hun huizen achterlieten en de Inca en zijn vrouw volgden naar de vallei van Huanacauri.
Gauw volgden ook anderen uit gans de regio hun voorbeeld.
De volgelingen van de vrouw van de Inca vestigden zich in het zuiden en haar stad was Hurin-Cuzco, Zuidelijke Stad.
De Inca en zijn volgelingen vestigden zich in het noordelijke deel van de vallei en noemden hun stad Hanan-Cuzco, Stad van het Noorden.
Vanaf toen waren alle Inca steden verdeeld in een noordelijk en zuidelijk deel, die de mannelijke en de vrouwelijke krachten moesten weergeven.
De feiten
Rond de 12de eeuw ontstond het rijk van de Inca’s aan de westelijke kant van het Zuid-Amerikaanse continent. Het rijk breidde zich eeuw na eeuw uit.
Aan het begin van de 16de eeuw besloeg het Incarijk het hedendaagse Peru, Bolivia, Ecuador, het noorden van Chili en een deel van Argentinië.
Het rijk bevatte alle soorten landschappen, met woestijnen langs de kust, het hoge Andesgebergte landinwaarts en het Amazone regenwoud in het oosten.
Het territorium van de Inca’s strekte zich uit van noord tot zuid over ongeveer 4800 km en werd bewoond door 8 à 10
miljoen mensen.
De Inca’s bestuurden het grootste rijk dat ooit heeft bestaan in Noord – en Zuid – Amerika.
De Inca’s noemden hun rijk het ‘Tahuantinsuyu’ of ‘Land van de Vier Windstreken’ of ‘Land van de Vier Kwarten’.
Het rijk werd namelijk in 4 regio’s verdeeld door 4 grote hoofdwegen die zich vanuit Cuzco naar de 4 randen of ‘suyus’ van het Incarijk begaven. De 4 ‘suyus’ waren het deel naar Ecuador toe, het deel dat leidde naar de Amazonevlakte, het deel ten zuidwesten van Cuzco naar de Stille Oceaan toe en het deel ten zuiden van Cuzco naar het Titicacameer toe.
In het midden van het Incarijk, nu het zuidoosten van Peru, lag Cuzco
Cuzco was van dit rijk de hoofdstad en het culturele centrum.
De Inca’s dachten dat Cuzco de plek was waarvan, volgens de mythe, de zoon en dochter van de zon en de maan na een lange zoektocht besloten dat het vruchtbaar genoeg was om er te blijven en waar vervolgens het rijk van de Inca’s geboren werd.
Cuzco was dus voor de Inca’s een heilige stad.
De Inca’s gaven de stad de vorm van een poema, een heilig dier voor de Inca’s.
Het hoofd wordt voorgesteld door het fort Sacsaywaman, het hart door de Plaza van Huacaypata, waar alle feesten werden gehouden, en de rivieren van Huatanay en Tullumayo die in 1 punt samenkomen, stellen de staart voor.
fort Sacsaywaman Plaza de Armas of Huacaypata
