Dit stukje tekst kwam ook ik tegen op de zoektocht in mijn leven en vond dat ik dit met u mocht delen.
De macht van het woord
Drie wonderlijke verhalen over kennis en wijsheid
Het vernietigen van je naaste, Een vrouw zei zó vaak dat haar buurman een dief was, dat de man, een jonge kerel nog, ten slotte werd opgepakt. Dagen later kwamen ze erachter dat hij onschuldig was. Toen de man vrij kwam, deed hij de vrouw een proces aan. ‘Het waren maar woorden’, zei ze tegen de rechter. ‘Mee eens’, antwoordde de magistraat. ‘Schrijft u straks, voor u naar huis teruggaat, alle laster die u over de man heeft verspreid, maar eens op een vel papier. Dan scheurt u het papier aan stukjes en gooit die weg tijdens de reis naar huis. Kom morgen terug om het vonnis te horen.’ De vrouw deed wat haar was gezegd. De volgende dag was ze terug. ‘Het wordt u vergeven’, begon de rechter, ‘als u me de stukjes papier kunt brengen die u gisteren heeft verspreid. Kunt u dat niet, dan veroordeel ik u tot een jaar cel.’ ‘Maar dat kan niet! De wind heeft toch alles al weggeblazen en verstrooid!?’ ‘Op dezelfde manier kan een eenvoudige opmerking door de wind worden verspreid en iemands goede naam vernietigen. Daarna is het onmogelijk om het kwaad nog te herstellen.’ En hij stuurde de vrouw naar het cachot.
Een" legende" van de noordpool Volgens een legende van de Eskimo’s was er bij het ontstaan van de wereld geen verschil tussen dieren en mensen: alle schepselen leefden in harmonie met elkaar samen en ieder van hen kon veranderen in de ander, om elkaar beter te kunnen begrijpen. De mensen werden vis, de vissen mens. Iedereen sprak dezelfde taal. In die tijd, zo gaat de legende verder, waren de woorden magisch en was de spirituele wereld overvloedig in haar zegeningen. Een zinnetje, per ongeluk uitgesproken, kon vreemde gevolgen hebben: je hoefde maar een wens te uiten of deze werd werkelijkheid. Toen begonnen de schepselen misbruik te maken van deze macht. Verwarring greep om zich heen en de wijsheid ging verloren. Maar het woord heeft zijn magische kracht behouden, besluit de legende, en de wijsheid schenkt nog steeds aan iedereen die haar respecteert de gave van het wonderen doen.
Zware tijden, Een man verkocht sinaasappelen op straat. Hij kon niet lezen of schrijven en las dus geen krant. Hij had wat reclameborden langs de weg geplaatst en stond de hele dag de smaak van zijn koopwaar te prijzen. Iedereen kocht bij hem en de man voer er wel bij. Van het verdiende geld zette hij meer borden neer, en de verkoop nam nog meer toe. De zaken floreerden toen hij bezoek kreeg van zijn zoon, die naar school was gegaan en had gestudeerd in de grote stad. Zijn zoon zei: ‘Maar pa, weet je dan niet dat on sland zware tijden doormaakt? Het gaat economisch heel slecht!’ De zoon maakte zich zorgen, haalde een aantal borden weg en begon sinaasappelen van mindere kwaliteit te verkopen; die waren immers goedkoper. De verkoop daalde drastisch. Mijn zoon heeft gelijk, dacht de sinaasappelverkoper, het zijn inderdaad zware tijden...
