info over zonnestelsel ( bron reuzenplaneten.nl)

INFO OVER HET ZONNESTELSEL

A

Aarde
De gemiddelde afstand tot de zon is 150 miljoen kilometer.De oppervlaktetemperatuur varieert van -70°C tot +55°C.
De schuine stand van de aarde veroorzaakt de jaargetijden tijdens haar baan om de zon en heefteen baansnelheid (om de zon) van 30 kilometer per seconde.Dit is 108.000 kilometer per uur.
De aarde draait in ongeveer 24 uur om haar as, met een snelheid van 1667 kilometer per uur bij de evenaar,bij de noordpool met 0 kilometer en bij Nederland met een snelheid van 1026 kilometer per uur.
Volgens oude getijdenafzettingen duurde ongeveer 900 miljoen jaar geledeneen dag 18 tot 20 uur en een jaar 419 tot 481 dagen.
De zwaartekracht van de maan en de zon zorgen voor de getijdenwerking, waardoor we op aardeeb en vloed krijgen. De aantrekkingskracht van de aarde houdt de atmosfeer vast.
Wanneer we aan de zwaartekracht van de aarde willen ontsnappen moeten we een snelheid van 11,2 kilometerper seconde behalen, dit is de ontsnappingssnelheid. Als we aan de zwaartekracht van de zon willen ontsnappen,is een ontsnappingssnelheid van 617 kilometer per seconde nodig en om aan de ontsnappingssnelheidvan een neutronenster te ontsnappen is een snelheid nodig van meer dan 300.000 kilometer per seconde.
De aarde is tot nu toe de enige planeet in het heelal waarvan we weten dat er leven is.Het ontstaan van het leven op aarde vond plaats op het moment dat er meer zuurstof in de atmosfeer kwam.
De grootste stijging van zuurstof vond plaats tussen 1,3 en 0,6 miljard jaar geleden, vanaf 0,6 miljard jaar geleden werd het huidige gehalte bereikt.
Bacterieel onderzoek laat zien dat het eerste zuurstof2,4 miljard jaar geleden in de atmosfeer terechtkwam.
De onderzoeken zijn mogelijk gemaakt door nieuwe hulpmiddelenbij het zoeken naar fossielen van micro-organismen.

De aarde

KernDe kern ligt ongeveer 2900 kilometer onder de aardkorst.
De kern bestaat vooral uit:
IJzer
Nikkel
De kern bestaat uit een binnen- en een buitenkern.
BinnenkernDe binnenkern is vast en heeft een doorsnede van 1250 kilometer.De temperatuur in de binnenkern is ongeveer 4000°C.
BuitenkernDe buitenkern is vloeibaar en heeft een doorsnede van 2200 kilometer.
Door de bewegingen tussen deze twee lagenwordt het magnetische veld van de aarde veroorzaakt.
MantelOm de buitenkern ligt de mantel, deze heeft een doorsnede van 2900 kilometer.De mantel bestaat ook uit twee delen, de buiten- en de binnenmantel.
BuitenmantelDe buitenmantel heeft een temperatuur van tussen de 1000-3000°C.
BinnenmantelDe binnenmantel heeft een temperatuur van ongeveer 3200°C.
AardkorstDe aardkorst is de buitenste laag van de aarde, de dikte van de aardkorst is niet overal gelijk.
Onder het land is hij 30-70 kilometer dik.Onder de oceanen is hij 8 kilometer dik.
De korst bestaat uit:
Zuurstof 46%
Silicium (kiezel) 27%
Aluminium 8%
IJzer 6%
Overig 13%

Lagen van de aarde

AtmosfeerDe atmosfeer beschermt ons tegen gevaarlijke stralingen.
De voornaamste gassen in de atmosfeer zijn:
Stikstof 77%
Zuurstof 21%
Overig 2%
De lagen van de atmosfeer:
0 - 18 kilometer de Troposfeer
18 - 50 kilometer de Stratosfeer
50 - 83 kilometer de Mesosfeer
83 - 750 kilometer de Thermosfeer
750 - 10.000 kilometer de Exosfeer
Tussen de 10-40 kilometer hoogte bevindt zich de ozonlaagdie ons beschermt tegen ultraviolette straling, UV.
Het bijzondere aan de aarde is het water, 71% van de oppervlakte bestaat hieruit.
Zonder water zou er op aarde geen leven zijn.De rest (29%) is land, waarvan het grootste deel op het noordelijk halfrond ligt.

Onder het ijs van Antarctica ligt een enorme inslagkrater, 2 juni 2006
Op Antarctica is een 500 kilometer grote inslagkrater ontdekt, in Wilkes Land en is breed genoeg om Nederlandte bedekken. De inslag zou de oorzaak geweest kunnen zijn van het uitsterven van bijna alle diersoorten in die periode.
De krater is niet zichtbaar en ligt bedolven onder het Antarctische pakijs en is vermoedelijk250 miljoen jaar geleden gevormd, tussen de tijdvakken van Perm en Trias in.

Inslag op Antarctica, cirkel rechtsonder

Met behulp van radarwaarnemingen hebben geologen van Ohio State University de krater ontdekt, nadatde Amerikaanse GRACE-satellieten kleine zwaartekrachtafwijkingen hadden waargenomen.
Deze krater is veel groter dan de krater Chicxulub op het schiereiland Yucatan bij Mexico, die 65 miljoen jaar geledenwerd gevormd en waarschijnlijk het uitsterven van de dinosauriërs op aarde heeft veroorzaakt.De meteoriet die Chicxulub heeft veroorzaakt had waarschijnlijk een doorsnede van 10 kilometer.
De krater op Antarctica is waarschijnlijk ontstaan door een inslag van een planetoïde met een doorsnede vanongeveer 50 kilometer, misschien is de inslag zelfs verantwoordelijk geweest voor het uiteenvallen vanhet continent Gondwana, waardoor Australië naar het noorden werd geduwd.
Aarde warmt zichzelf op, 23 mei 2006
De aarde zal de komende eeuw met anderhalf tot zeker vierenhalve graad opwarmen. De oceanen reagerenop de opwarming van de aarde door veel minder koolstof vast te leggen, zodat er meer CO2in de atmosfeer achterblijft, met een nog sterker broeikaseffect tot gevolg.
Volgens klimaatonderzoekers uit Nederland, Duitsland en Engeland werkt de aarde zelf mee aanzijn broeikasprobleem. Broeikasgassen veroorzaken opwarming van de aarde, maar die opwarming leidtzelf weer tot een toename van de broeikasgasconcentraties en dus tot nog meer opwarming.

Broeikaseffect op aarde

Het team heeft oud poolijs en groeiringen van bomen onderzocht. Met de gegevens die hieruit kwamenhebben zij veranderingen in het klimaat uit het verleden nagemaakt.De onderzoekers ontdekten dat in eerdere perioden, tussen twee ijstijden de hoeveelheidkoolstofdioxiden, CO2, in de atmosfeer, net als nu, hoger was dan tijdens de koudere eeuwen.
De mens had toen, door de uitstoot van deze broeikasgassen, nog geen noemenswaardige invloedop de aarde. De warmere aarde zorgde er voor dat algen, die CO2 opnemen, minder voeding hadden.Zodoende bleef er meer kooldioxidegas in de lucht hangen.
Volgens het team werkt het proces ook andersom, want tijdens de Kleine IJstijd, ongeveer van 1550 tot 1850,bekend van de vele klassieke Hollandse ijspretschilderijen, was de aarde kouder, waarschijnlijk voornamelijkten gevolge van een verminderde zonneactiviteit, en daalde het CO2-gehalte van de atmosfeer.
De verwachtingen voor de opwarming van de aarde moeten worden aangepast. De onderzoekers schatten,dat de verwachtingen over de opwarming met ongeveer 50 procent naar boven moeten worden bijgesteld.Dit kan een opwarming van 1,7 tot 6 ,1 graden voor de komende eeuw betekenen.
Magnetisch veld aarde keert om, 14 mei 2006
Een nieuw onderzoek van de logboeken van oude schepen heeft aangetoond dat de schommelingenin het magnetisch veld van de aarde, waardoor de magnetische polen verschuiven, pas sinds kort merkbaarzijn geworden, ofwel vroeger was het magnetisch veld van de aarde veel stabieler.
De reden waarom men juist logboeken van zeevaarders heeft genomen is, omdat voor hen de afwijkingtussen de magnetische pool en de noordpool enorm belangrijk was.Het blijkt dat het magnetisch veld pas na 1840 sterk is afgenomen en dat het verval van het magnetisch veldtot 1860 miniem was, maar dat het daarna steeds sneller aan het afnemen is.In het huidige tempo (5% per eeuw) zal het veld over 2000 jaar geheel verdwenen zijn.
Voor Nederland is die afwijking maar één of twee graden, maar in het hoge noorden van Canada,waar de magnetische zuidpool ligt, kan dat al gauw 30 of zelfs nog meer graden zijn.

Afname magnetisch veld

Het onderzoek kan wetenschappers duidelijk maken of de aarde zich opmaakt voor een magnetische omkering,waarbij de magnetische noord- en zuidpool van plaats wisselen.De afname kan ook verklaard worden door een groeiende magnetische storing in de zuidelijke Atlantische Oceaan.
Aan de hand van magnetische, vulkanische rotsen heeft men vastgesteld dat de aarde al ontelbare ompolingenheeft gekend, gemiddeld eens in de 300.000 jaar. De laatste ompoling vond 780.000 jaar geleden plaats,dus we zijn al ruim over tijd. Als de ompoling inderdaad plaats vindt, dan duurt het 5000 jaar voordathet veld weer op volle kracht is – met het verschil dat de kompassen voortaan naar het zuiden wijzen.
Als het veld over gedurende 2000 jaar omdraait, dan zal men iedere nacht over de hele wereld poollicht kunnen zien.De keerzijde zal zijn dat de hoeveelheid schadelijke straling zal toenemen, aangezien de bescherming tegen stralinguit de ruimte verdwenen zal zijn. Over het einde van de mensheid hoeven we ons geen zorgen te maken,want onze voorouders hebben immers al vele ompolingen meegemaakt en overleefd.

Magnetisch veld van de aarde

De blauwe veldlijnen zijn noordelijk georiënteerd en de oranje veldlijnen zuidelijk.De veldlijnen lopen van de kern tot de magnetosfeer.
Kometen bron van water op aarde? 23 maart 2006
Sterrenkundigen hebben een nieuwe klasse van kometen ontdekt, die mogelijk de bron vormen vanhet meeste water op aarde. De aarde was eerst warm en droog, wetenschappers denken dat het water pas opaarde kwam, toen de planeet was afgekoeld. Botsingen met ijzige kometen en planetoïden zouden ervoor gezorgdkunnen hebben, dat er water terecht kwam op het oppervlak van de aarde.
De drie ijzige kometen, die tussen planetoïden in de planetoïdengordel tussen de banen van Marsen Jupiter draaien, bevatten waarschijnlijk geheimen over het ontstaan van de oceanen op aarde.Deze kometen zijn, in tegenstelling tot andere kometen, gevormd binnen de baan van Jupiter,normaal vormen kometen zich buiten de baan van Neptunus, waar het veel kouder is.
Bijna tien jaar geleden werd al zo'n planetoïdengordelkomeet ontdekt door de Belgische astronoom Eric Elsten zijn Italiaanse collega Guido Pizarro. De kometen bewegen niet in schuine, langgerekte banen,maar in min of meer cirkelvormige banen in het centrale vlak van ons zonnestelsel.

Banen van de drie ijzige kometen

Het lijkt erop dat de samenstelling van deze ijzige kometen afwijkt van de normale kometen,die in de buitendelen van het zonnestelsel zijn ontstaan. Daarom kunnen deze kometen misschiende bron zijn van het grootste deel van het water op aarde en wellicht ook op Mars.
Uit onderzoek blijkt dat de samenstelling van het water van de kometen duidelijk anders is dan het watervan de oceanen op aarde, misschien dat toekomstige ruimtemissies meer duidelijkheid kunnen geven.
De eerste belangrijke waarnemingen werden gemaakt op 26 november 2005 met de Gemini North telescoopop de Mauna Kea vulkaan in Hawaï. Sterrenkundigen zagen toen dat de planetoïde 118401 stof aan hetuitstoten was, net zoals een komeet, samen met komeet 133P/Elst-Pizarro, die in 1996 werd ontdekten de komeet P/2005 U1, vormt deze groep een nieuwe klasse van kometen.

Opnamen van de drie ijzige kometen
Ruimtepuin, 20 januari 2006De ruimte boven de aarde is allang niet meer leeg.
Om de aarde cirkelt een grote vuilnisbelt van grotere en kleinere brokstukken ruimtepuin.Levensgevaarlijk, zo benadrukken NASA en ESA-onderzoekers .
Boven ons tot 2000 kilometer hoog, bevindt zich het kerkhof van het ruimtevaarttijdperk.Meer dan vijf miljoen kilo ruimteschroot trekt er zijn baantjes om de aarde.
Uitgebluste weersatellieten, verbruikte rakettrappen, afgestoten lenskappen, stukken gereedschapdie tijdens ruimtewandelingen zijn kwijtgeraakt, afgebroken zonnepanelen, bij elkaar vliegen ermeer dan 9000 brokstukken van tien centimeter of groter boven ons hoofd.
Het meeste ruimtepuin bevindt zich op een hoogte van 900 tot 1000 kilometer boven het aardoppervlak.Met snelheden tot wel 50.000 kilometer per uur kan zelfs het kleinste brokstukje enorme schade toebrengen aanruimtevaartuigen en satellieten. Grotere stukken ruimteschroot kunnen gigantishe gevolgen hebben.

Ruimtepuin om de aarde

Op 900 tot 1000 kilometer hoogte bevinden zich vooral weersatellieten, navigatie- en communicatiesatellieten.Het Internationale Ruimte Station ISS bevindt zich op een hoogte van 350 kilometer, dit is buiten de gevarenzone.Ook de bemande Shuttle-vluchten komen niet hoger dan 600 kilometer.
Tien jaar geleden hebben landen met een ruimtevaartprogramma met elkaar afgesproken om, niet meer dan nodig,ruimtevaartuigen te lanceren, zonder dat ze er nadat de missie is volbracht, verder nog naar om kijken.
Iedereen heeft nu de plicht om ervoor te zorgen dat satellieten en raketonderdelen ook weer netjes opgeruimd worden.Meestal gebeurt dat door de baan iets te veranderen, zodat de objecten uiteindelijk in de aardatmosfeer verbranden.
Ook mag er geen raketbrandstof overblijven, zodat er geen gevaar is voor explosies,waarbij nog meer rondvliegende brokstukken kunnen ontstaan.
Oplossingen die zowel technisch als financieel haalbaar zijn, zijn er op dit moment nog niet.
Japan wil door de aardkorst heen boren, 16 januari 2006Japanse onderzoekers beginnen maandag een speurtocht naar het binnenste van de aarde.Vanaf een speciaal schip boren ze tot zeven kilometer diep in de oceaanbodem, drie keer dieper dan ooit tevoren.
De oceaanbodem is veel minder dik, ongeveer 5,5 kilometer op de plaats waar de Japaners willen boren,dan de continentale aardkorst, deze is 25 tot 70 kilometer dik.
De Japanners hopen materiaal op te halen, dat aantoont hoe het leven is ontstaan.
Ook hopen ze meer te weten te komen over aardbevingenen andere processen op grote diepte onder het aardoppervlak.
Het Japanse project is het eerste dat de aardmantel gaat onderzoeken, de laag na de kilometersdikke aardkorst.De aardmantel ligt tot ongeveer 2900 kilometer diep vanaf het aardoppervlak.
Stofregen op aarde, 18 januari 2006Ruim acht miljoen jaar geleden daalde een regen van kleine stofdeeltjes op aarde neer.
Dit blijkt uit geologisch onderzoek aan gesteenten- en oceaanafzettingen uit die periode,deze afzettingen zijn heel rijk aan helium-3, een stof die op aarde vrijwel niet voorkomt,maar deze materie komt wel voor in de ruimte.
Er kwam in die periode, gedurende enkele honderdduizenden jaren vier maal zoveel kosmisch stof op aarde neerdan gemiddeld, er dwarrelt nu gemiddeld 20.000 ton kosmisch stof per jaar op het aardoppervlak neer.

Botsende planetoïden

Computerberekeningen aan de banen van planetoïden hebben nu uitgewezen dat de kosmische stofregenzo goed als zeker het gevolg is geweest van de botsing van twee planetoïden.
Die werden in kleinere stukken uiteengeslagen en moeten ook grote hoeveelheden stof geproduceerd hebben.
Uit onderzoek blijkt, dat de temperatuur gemiddeld 0,7 graden lager werd.Dit kan veroorzaakt zijn, door de stofdeeltjes die het zonlicht tegenhielden.
Broeikaseffect op aarde, 18 januari 2006Warmer water dat door klimaatverandering aan de oppervlakte van oceanen ontstaat,kan het broeikaseffect verder doen toenemen.
Door de opwarming mengt de bovenste laag van de oceaan minder goedmet koudere lagen, waarin veel voedsel zit voor plankton.

Golfstroom

Omdat plantaardig plankton het broeikasgas kooldioxide, CO2, opneemt, kan een terugloopvan het plankton ertoe leiden dat er meer CO2 in de atmosfeer komt.
De afname van de hoeveelheid plantaardig plankton, dat bestaat uit microscopisch kleine algen,heeft ook gevolgen voor de voedselketen in de oceanen. De algen worden gegeten door dierlijk plankton,dat het voedsel is voor bijvoorbeeld garnalen.
Het plantaardig plankton zit op 100 meter diep om zonlicht van boven te kunnen ontvangen.Stikstof, fosfaat en ijzer ontvangen ze uit diepere oceaanlagen.
Wanneer dat voedsel beschikbaar komt, groeit het plankton sterk.Als het voedsel op is, sterft het plankton af en zakt het naar de oceaanbodem.
Daarna is het wachten op nieuwe aanvoer van voedsel, maar volgens de onderzoekers komen de piekenin de aanwas van plankton steeds verder uit elkaar te liggen.
Dit komt door de slechte menging van verschillende waterlagen hierdoor komt minder voedsel naar boven.Bovendien worden de pieken onregelmatiger.Over een periode van vijf jaar zal daardoor de hoeveelheid plankton afnemen.

Het broeikaseffect

De opwarming van de aarde als gevolg van het broeikaseffect kan ervoor zorgendat het klimaat in Noord-Europa juist veel kouder wordt.
Niet alleen atmosferische omstandigheden spelen een rol bij klimaatverandering,maar ook de temperatuur van zeewater.
Die heeft namelijk invloed op oceanische stromingen,die voor een belangrijk deel de temperatuurverdeling op aarde bepalen.
Noorderlicht, 29 december 2005Wetenschappers hebben in 2004 de röntgensatelliet Chandra een aantal malenop de aarde gericht, om naar het noorderlicht van onze planeet te kijken.
Het noorderlicht is in het röntgen ook waarneembaar en Chandra heeft voor het eerstde minder energierijke röntgenstraling ervan opgespoord.

De gekleurde vlek is het noorderlicht

Het noorderlicht ontstaat doordat geladen deeltjes uit de ruimte verstrikt rakenin het aardmagnetische veld en door de magnetische veldlijnen met grote snelheidin de richting van de polen van onze planeet worden gevoerd.
Eenmaal aangekomen in de atmosfeer botsen deze deeltjes op de daar aanwezige atomen,wat dus niet alleen zichtbaar licht oplevert, maar ook röntgenstraling.
Extra schrikkelseconde, 28 december 2005Het jaar 2005 duurt één seconde langer dan normaal,geen 31.536.000 seconden maar 31.536.001 seconden.
In de nacht van 31 december op 1 januari wordt één schrikkelseconde ingelast.
Schrikkelseconden zijn nodig omdat de draaisnelheid van de aarde niet helemaal gelijk is.De atoomklokken lopen gelijk met de draaiing van de aarde.In de loop van de tijd draait de aarde een heel klein beetje trager om haar as.

De aarde met de maan

Dit komt doordat de getijdenwerking van de zon en de maan wrijving veroorzaakt.Ook gletsjers, aardbevingen en andere processen zorgen voor verstoringen van de draaisnelheid.
Als de tijd niet aangepast wordt, zou de zon daardoor steeds later opkomen.Het is de drieëntwintigste keer dat dit gebeurt en misschien de laatste keer.
De schrikkelseconde van 2005 is misschien de laatste, want Amerika heeft bij de International TelecommunicationsUnion (ITU) voorgesteld om de schrikkelseconden af te schaffen, maar hier zijn de sterrenkundigen fel tegen.
De sterrenkundigen vinden dat de aarde gelijk moet draaien met de tijd en niet andersom.
Sinds 1972 worden af en toe schrikkelseconden ingelast.Voor het laatst gebeurde dit 7 jaar geleden.
De invoering van de schrikkelseconde zal overal op de wereld tegelijkertijd gebeuren.
In Engeland vindt het plaats tijdens middernacht, want daar loopt de meridiaan (Greenwich),daar gaan alle klokken van de wereld uit van de 'Universal Time' (UT) die daar precies 0 is.
Wij bevinden ons in de tijdzone UT+1 (in de zomer +2) en dus zal het bij ons één uur later plaatsvinden,oftewel op 1 januari om 1:00 uur.
Hieronder kun je zien wat er waarschijnlijk op teletekst te zien is:
00:59:58
00:59:59
00:59:60
01:00:00
01:00:01

Extra seconde

Oliebrand bij London, 12 december 2005Envisat heeft de dikke rookpluimen van de oliebrand gefotografeerd.

Oliebrand in de buurt van Londen

De foto is binnen 5 uur na de brand genomen, 10.45 uur GMT of 11.45 uur Nederlandse tijd.Het vuur ontstond zondagochtend 6 uur GMT met enorme explosies bij het oliedepot Hemel Hempstead.
Door de wind wordt de rook naar het zuidwesten en zuidoosten verspreiden verspreid zich al over een gebied van 140 kilometer.
De magnetische noordpool verschuift, 10 december 2005Na 400 jaar redelijke stabiliteit is de magnetische noordpool aan het verschuiven.
Het noorden van het kompas is de laatste 400 jaar ongeveer 1100 kilometer verplaatst,weg uit de Noordelijke IJszee richting Noord-Canada.

Noordpool

Als dit zo doorgaat zal de magnetische noordpool zich over 50 jaar in Siberië bevinden.Alaska zal, als dit gebeurt, zijn Noorderlicht kunnen verliezen.
Daar staat tegenover dat in Noord-Azië en Europa het poollicht aan kracht zal toenemen.
Door de bewegingen van de magnetische noordpool staat deze vrijwel nooit gelijkmet de geografische, de werkelijke noordpool.
Het aardmagnetische veld is de laatste 150 jaar ongeveer 10% in sterkte afgenomen.
Enorme ijsschots breekt af, 8 november 2005De Envisat-satelliet heeft radarbeelden gemaakt van de enorme ijsschots B-15A.
De ijsschots brak tien dagen geleden in kleinere ijsschotsen uiteen, nadat hij op 28 oktoberin botsing kwam met het vaste land van Antarctica, Cape Adare.

IJsschots B-15A

De ijsschots, even groot als de provincie Drenthe, was een restant vande nog grotere ijsschots B-15.
In maart 2000 brak de enorme ijsschots, B-15, meer dan 180 kilometer lang en een oppervlaktevan 2.500 vierkante kilometer, los van het Ross IJsplateau, deze ligt tegenover Nieuw-Zeeland.
Deze enorme ijsschots B-15 dreef af naar de plek waar veel broedkolonies van de Aledie-pinguïns waren.Hij heeft lang in dit gebied, McMurdo Island rondgedreven.
In het voorjaar 2005 raakte de ijsschots B-15 op drift en brak uiteen.
Afbrekende Mega-ijsschotsen blokkeerden regelmatig de weg naar zee voor de Aledie-pinguïns,door gebrek aan open water werden kolonies sterk in aantal teruggebracht.
Iedere honderd jaar breken er ongeveer 20 reuzenijsschotsen af.
Lancering Cryosat, 7 oktober 2005Op zaterdag 7 oktober 2005 vond de lancering plaats van de CryoSat, deze satelliet zou het ijs op de noord- en zuidpool onderzoeken.
Bijna drie jaar zou de satelliet metingen doen aan het vaste endrijvende ijs op de noord- en zuidpool, op een hoogte van 717 kilometer.
Zo moest aan het licht komen in hoeverre de massa van het poolijsafnam door de opwarming van de aarde.Het ijsoppervlak lijkt af te nemen, maar over de ijsdikte is weinig bekend.
CryoSat kon tot op 1 à 3 centimeter nauwkeurig bekijken in hoeverre de diktevan het poolijs de komende drie jaar varieert en kon ook de dikte van het zee-ijs meten.
CryoSat kon geen sneeuw zien, maar hiervoor zouden de gegevens van de sneeuwdiktemetingenworden gebruikt die de Nederlandse poolreiziger Marc Cornelissen eerder dit jaar voor de ESA verrichtte.
8 oktober 2005De CryoSat is kort na de lancering in de Noordelijke IJszee gestort, vlakbij Groenland.Er wordt nu een onderzoek ingesteld naar de oorzaak van het ongeluk.
De CryoSat kostte de ESA ongeveer 140 miljoen euroof er een nieuwe satelliet gebouwd wordt is nog niet bekend.