Levensverhaal; where the Sun was meet the Moon.
Dit verhaal is waargebeurt en zal een zo eerlijk moeglijk beeld neer zetten van hetgeen er gebeurd is over enkel de afgelopen vier jaar.
Ook de jaren daarvoor zal ik wie weet in de toekomst ooit nog op papier mogen gaan zetten.
ik wens u veel leesplezier toe maar wil u meedelen dat alles wat er beschreven word op pure waarheid berust is.
Nederland , Veenendaal Maart 2002,
Een mooie dag breekt aan in veenendaal en we genieten weer van een schitterende adembenemende zonsopgang die we sinds vijf maanden vanuit ons schitterende appartement konden aanschouwen.
na koffie gedronken te hebben met mijn ouders en de ouders van menno vertrek ik samen met mijn tante, mijn ex-partner en Gemma een goede vriendin die”hielp” met boekhouden op uitnodiging richting een zakelijke relatie in Potchefstroom South Africa.
Een klein stadje 1,5 uur gelegen van Johannesburg.
Na afscheid genomen te hebben van mijn familie Menno,s familie en mijn opa en oma vertrekt onze vlucht richting Zuid Afrika met tussenlanding Athene.
Vanwege geldbesparing ook omdat mijn moeder meehielp dit ticket te betalen besloten we via Griekenland te vliegen omdat dit behoorlijk wat geld scheelt met een rechtstreekse vlucht.
Op Athene airport aangekomen moesten we ruim een uur wachten voordat we s, avonds naar ons hotel gebracht werden ruim 1,5 uur rijden van het vliegveld.
Aangekomen bij het hotel besloten we na de lange reis eerst te gaan eten en begaven ons richting restaurant.
Daar aangekomen werd er eerst flink gerookt, en aangezien mijn tante “sjack” rookte bleek ons eten na geruime tijd nog steeds niet opgediend te worden, echter na een tijdje kwamen we erachter nadat de ober haar zei dat hij er ook zo eentje in Amsterdam had gerookt en het heerlijk vond bleek dat hij dacht dat het niet om een “sjakkie” ging maar om een jointje echter schoten we hard in de lach en gaven uiteraard de ober in kwestie een sigaret uit Nederland welke hij zeer enthousiast oprookte stiekem achter de schermen met brede lach alleen het idee al bleek hem in soort zwijm te brengen.
Echter nadat zijn baas erg kwaad te kennen had gegeven dat dit geen manier van doen was boden we excuses aan en beloofden de sigaretten niet aan tafel aan te steken.
Echter ik geen roker ben vond ik dit een zeer goed idee.
De volgende ochtend werden we vroeg gewekt en stond de bus klaar die ons naar het vliegveld zou brengen van Athene.
Na weer ruim 1,5 uur rijden kwamen we aan en konden we inchecken bij de achteraf gezien de meest onbeschofte vliegmaatschappij die we mee konden maken.
Echter de stewardessen bleken zeer verwaande dames te zijn die vrijwel geen engels konden spreken en tot overmaat van ramp het warme eten ook nog eens bij mijn Duitse buurman op zijn kleding lieten vallen, echter nadat ik tot drie keer gevraagd werd wat ik wilde eten kreeg ik juist datgeen op mijn bord wat ik juist niet had besteld maar ja heb het toch maar opgegeten omdat vrijwel iedereen hetzelfde probleem had.
Echter waren de stewardessen zo lomp dat tot drie keer toe een stewardes tegen mijn buurman opliep en ook tegen Gemma die te breed was om in een vliegtuigstoel te kunnen zitten van deze maatschappij.
Na een verder een goede vlucht op wat turbulentie na komen we aan op J,burg airport South Afrika en daar staat Gert Brenkman ons al op te wachten en ontvangt ons met open armen na een zeer vermoeide reis.
We besluiten geen tijd verder op het vliegveld van J,burg door te brengen omdat dit niet goed bekend staats als veilig.
Aangekomen op de lodge worden we ontvangen met heerlijke Nederlandse koffie en na een tijd bijgekletst te hebben worden we weggebracht naar ons verblijf bijna 5 kilometer van de hoofdgebouwen.
Hier stond “piets plek” een klein lieflijk huisje met nood- arregaat omdat er verder in de wijde omtrek geen woning te bekennen was echter allen maar wild om ons heen konden ontdekken ofwel de ware aard van leven.
We besloten niet terug te lopen naar de hoofd lodge omdat dit s, avonds te gevaarlijk was en we geen slangen endergelijke tegen wilde komen en of wild wilden verrassen.
Na even onder de veranda bijgekletst te hebben en naar het heerlijke geluid van de krekels geluisterd te hebben onder genot van een heerlijk Afrikaanse wijn.
Aangezien het aardig warm was besloten we met open ramen te slapen waarop ik Menno al lachend aankeek, echter na gemma en hennie aardig “voorgelicht” te hebben omtrent het wild aldaar begaf ik me stiekem de veranda op en besloot stiekem onder het raam te gaan zitten van hun kamer.
Nadat het licht uitging bleven ze praten en hadden niets inde gaten dat het raam nog open stond en ik begon zeer vreemde dierengeluiden na te bootsen waarop ze beiden gillend uit bed vlogen en de ramen met een klap dicht trokken, en ik stiekem terug rende naar onze kamer.
Direct vroegen ze ons of wij dat ook gehoord hadden en zeiden van niets te weten waarop we keihard begonnen te lachen en hun uiteraard door hadden dat dit een grapje was maar ze erg hard geschrokken waren.
Echter werden de voorbereidingen getroffen voor de bruiloft die zou plaatsvinden tussen Gert en zijn Amerikaanse vrouw een vroegere vriendin van hem.
Na een lekkere dag samen met de andere gasten rond gehangen te hebben en behoorlijk bijgebruind te zijn door de Afrikaanse zon gecombineerd met een heerlijk groot zwembad gingen we s, avonds aan de barbecue met daarop volgend een game drive ofwel een nachtelijke safari.
Echter bleek erg snel dat een nachtelijke Safari met mensen die teveel in het glaasje hadden gekeken niet zoveel zin had en de grote game drive yeep begaf zich als snel van voor naar achter en links naar rechts een polonese bovenop de yeep was het gevolg.
Dit tafereel zou voor erg veel mensen zeer lachwekkend geweest moeten zijn want ook het personeel wat werkte op de lodge kon het niet laten hevig te lachen.
We liepen naar de braaiplek die speciaal voor grote groepen aangelegd was om potje kost te gaan eten ene brouwsel van groenten en vlees met kruiden uren klaargestoomd in ene grote heksenketel op een groot vuur.
Na lekker gegeten te hebben besloten we terug te lopen naar de lodge.
Na op de lodge aangekomen te zijn sloeg de moeheid erg snel toe want een dag is anders ingedeeld in zuid Afrika dan wij in Nederland denken omdat ze vroeger opstaan gaan ze ook vroeger naar bed ofwel ze leven met de Zon.
Echter vroegen we Gert ons om half negen terug te brengen naar ons nacht verblijf 5 kilometer verderop.
Toen we net weg wilden gaan sloegen alle honden hevig aan en terwijl ook wij naar buiten renden maar vrijwel niets zagen omdat het stikdonker was konden we allen maar wat dierenogen ontdekken van wat bokken die dicht bij de lodge waren komen lopen dit bleek echter voor de honden niet de reden te zijn geweest dat ze aansloegen want later bleek een puppie gebeten te zijn door een slang en overleefde dit uiteraard niet.
Hoe hard leven kan zijn kom je pas achter op het moment dat je in Afrika zelf geweest bent want door te beseffen hoe kort je leven kan zijn en niet oneindig erop los te leven maakten mij alleen maar blijer diep in mijn hart dat ik elke dag mee mocht maken die de Afrikaanse schoonheid me bieden kon.
Na een heerlijk nachtrust was de dag van de bruiloft aangebroken en hielpen we mee samen met Grace de schoonmaakster/ bediende de voorbereidingen van de bruiloft te gaan verzorgen en vele gekleurde familieleden van de bedienden kwamen naar de lodge om deze gekke blanke man wel eens te zien trouwen want zo werd gert wel genoemd daar.
Hij hielp menig persoon daar dingen goed op de rit te helpen en dit werd niet zonder oogopslag vergeten.
De menigte vertrok richting de zeflgebouwde kerk die Gert had gebouwd en ook vele blanke Afrikaanse boeren vanuit de wijde omtrek waren hierheen gekomen om de huwelijksvoltrekking te zien gebeuren.
Echter bleek al snel dat de uitgekozen plaatselijke pastoor al aardig diep in het glaasje had gekeken en om dat beeld nog completer te maken had hij net als kapitein eenoog een zwarte lap voor zijn ene oog dus moesten ons ook erg inhouden deze aardig dronken pastoor in ere te houden.
Na een korte dienst en voor Gert gefilmd te hebben gaf ik samen met Hennie snel wat neprozenblaadjes vanuit Nederland aan de bediende,s die buiten moesten wachten omdat dit niet geaccepteerd was ( 2002!!!) en kregen enorm blije gezichten te zien van de bediendes want blijkbaar hadden ze nog nooit zoiets gekregen en duurde het ook enige minuten voordat ik uitgelegd had dat het de bedoeling was dat ze de rozen blaadjes over het bruidspaar zouden gooien echter snapten vrijwel niemand waarom wij Nederlanders zo stom waren dingen de lucht in te gooien en heb dat de hele dag nog uit mogen leggen.
Echter werden de blanke boeren uit de regio samen met ons naar de grote schuur geloodst om daar het feest voort te zetten echter was het een zeer vreemde gewaarwording dat de gekleurde personen buiten stonden te wachten in hun nette kleding met kinderen en alle familieleden en kon ik vrijwel geen hap meer door mijn keel krijgen waarop Menno zei ach dit behoort bij Zuid Afrika.
Echter had ik grote moeite met het idee dat wij ons klem konden eten en hun stonden te lekkerbekken buiten de deur waarop ik een schaal met eten pakte en die buiten bracht zodat ook hun mee konden gaan eten.
Echte viel me een groot ding op hoe groot die menigte ook was hier werd eerst netjes het eten aan de kinderen gegeven met de moeders en de ouderen en daarna pas de mannen.
Dit viel mij op dat hoe gek het ook klonk deze mensen dus wel degelijk manieren hadden of respect voor de ouderen.
Hetgeen ik deed werd niet geaccepteerd en na gesprek met de blanke boeren omdat ik samen met Gemma en Hennie en ook Gert wat gekleurde personen naar binnen had getrokken zodat ook zei mee konden feesten op de zuid Afrikaanse klanken vertrok de ene na de andere blanke boer omdat die dit niet pikten en niet samen met gekleurde personen in een ruimte wilden zijn.
Dit gaf mij de aanzet nog meer kids en moeders naar binnen te trekken om zo toch de zaal weer vol te krijgen en ging later vanaf de zijlijn kijken hoe intens ze genoten en vooral in de rij stonden voor een flesje frisdrank wat gretig gedronken werd we waren gelukkig zo slim geweest het bier te beperken voor ze.
Na ruim een uur gefeest te hebben met blank en gekleurd werd er een einde gemaakt en om half negen s, avonds begaven de gasten zich weer richting de beruchte yeep om wederom een nachtelijke game drive te houden.
Echter ging het hier wat rustiger aan toe omdat vrijwel iederen onder de indruk was van het verschil wat toch wel erg duidelijk was tussen arm en rijk en gekleurd en blank., echter op de terugweg begon de yeep weer hevig te wiebelen alle kanten op en sloeg de feeststemming weer toe tot groot ongenoegen van Gerda die rijden moest door de bush.
Ik moet toegeven dat een yeep met bijna 15 man bovenop het dak ( via speciale stoelen en trailer) niet een van de makkelijkste dingen is om in bedwang te houden in de nachtelijke uren.
Echter de volgende dag vroeg Gert ons mee te gaan jagen om ons avond eten uit te gaan zoeken na een tijdje tegen spruttelen besloot ik toch mee te gaan de yeep in.
Na enige tijd had gert een kreupele bok in het vizier en schoot hem recht in zijn hart zodat hij geen lijden had echter vroeg ik Gert of dat hij het niet erg vond dat ik er niet bij wilde zijn bij het villen van de Gemsbok want op het ene moment een dier springlevend rond te zien lopen en enige seconden later dood te zien liggen door een schot doet je toch wel iets, echter hebben we die avond wel erg lekker gegeten maar moest erg duidelijk mijn verstand op nul zetten ook want ook dit was Afrika.
Echter de volgende dag was aangebroken waarop we richting J.burg zouden vertekken waar we de oom en tante en neefjes en nichten van Menno op zouden zoeken en tevens de plakkertjes zouden laten gaan maken voor onze zaak toen.
Dit zal ik u morgen verder vertellen…
Word vervolgd.. de drieweekse reis door Noord-oost Zuid Afrika zou beginnen.
