besef is iets wat de mens niet aangeleerd is maar door ervaring pas leert
vaak komen we er pas achter als mensen weg zijn uit ons leven gestapt zijn of zelfs niet meer leven enkel dan merkt men pas het gemis van deze personen en wil men in actie komen.
vaak is het dan te laat om er achter te komen dat dingen niet gingen zoals je gewenst had maar ook hier geld de gouden regel stel dingen nooit uit want uitstel is afstel en afstel is het nooit meer iets kunnen realiseren.
vaak hebben anderen mensen totaal niet door dat juist zijn een enorm grote sleutelrol kunnen betekenen om juist dat besef iemand te verliezen te kunnen voorkomen.
het werkt eigenlijk net als bij een enorm grote natuurramp zeg ik altijd vrijwel altijd word er gezegd er gebeurt niets joh en ach dat zal wel meevallen of dit gebeurt hier toch niet wel dat zeiden ze in 1953 ook in zeeland totdat snacht in hun slaap zo veel dijken doorbraken dat mensen tot besef MOESTEN komen en in moesten zien dat de dijken hoognodig hoger gebouwd moesten worden.
wel dat moment is er nu weer want een gevaar dreigt van een andere kant namelijk de mens is zich niet meer bewust om samen te leven samen te bouwen samen te mogen genieten maar we zijn egocetrisch ingestelde individuen die enkel aan onszelf denken en er proberen beter van te worden door vaak macht uit te oefenen aan derden.
vaak is onmacht iets wat de mens geleerd is van generatie op generatie maar is aan ons zelf die kans daaruit te stappen ook de natuur heeft dit automatisch in haar en vooral bij de voorbode van grote natuurrampen is dit iets wat vooral in de dierenwereld naar voren komt en dieren een bepaalde prikkel geeft om weg te rennen als er gevaar dreigt maar vooral elkaar ook te waarschuwen dit is een systeem wat zo vreselijk mooi en natuurlijk is maar door de mens zijn eogostische trekjes dit niet weet te gebruiken in situaties in het normale leven.
om fouten te accepteren in je eigen leven is duizendmaal zwaarder geteld dan fouten te zien in andermans leven want die zijn o zo makkelijk gevonden omdat een andere speigel toch veel makkelijker te bekijken is.
wat ik hoop meeggegeven te hebben met de site die ik in de maanden opgebouwd heb is de hoop dat mensen eens meer om elkaar gaan geven meer met elkaar gaan optrekken en elkaar te leren steunen want eenzaamheid begint meestal bij je omgeving die zich geen raad weet met situaties of gebeurtenissen.
vaak komt pas bij een overlijden naar buiten hoe de indruk was dat die persoon gemaakt heef top zijn omgeving maar kunnen we onszelf wel voor onze kop slaan dat hier in ons menselijke leven niet eerder op ingesprongen is en dan is het besef te laat en zoals het gezegde al leert; gedane zaken nemen geen keer ofwel door het niet geven van de juiste aandacht in ons menselijk leven aan onze medemens zal in de toekomst een schuldgevoel ons de rest van het leven blijven achtervolgen, doe dit dus niet en stel uzelf eens open en vraag eens naar een medemens die u al een tijd niet meer hebt gesproken en of gezien hoe het met die persoon gaat of belangrijker nog ga eens een kijkje nemen voor het te laat is en je die kans nooit meer krijgt dingen goed te zetten want een mensenleven is korter dan wij zullen denken.
Geniet, deel en ga op zoek want diegeen die zoekt zal ontvangen degene die ontvangt zal mogen delen.
Enkel dat is de sleutel tot het leven, ofwel the circle of life
