Saturday, November 17, 2007

MAya profetie word werkelijkheid

Filmverslag, The Year Zero

The year zero is een documentaire over Mayavoorspellingen aan de vooravond van grote veranderingen. Volgens vele Indiaanse mythen en profetieën zal, na de voorspelde enorme gebeurtenissen in een uiterst turbulente tijd, de Aarde een tijdperk kennen van harmonie en vrede, wanneer de mensen zich verenigen door respect voor elkaar, zichzelf en de natuur. In de documentaire worden Don Julian, een uit Guatamala afkomstige Mayagenezer en regenmaker en Zwervende Wolf, de Mayaziener en kenner van de profetieen gevolgd in hun doen en laten. Zij vertellen over de Mayakalender en profetieen. Indiaanse medicijnmannen en -vrouwen en stamoudsten van meer dan 400 inheemse stammen uit het hele Amerikaanse continent verzamelden zich in eind jaren negentig in Colombia om zich als broeders en zusters middels rituelen voor te bereiden op de nieuwe tijd.

Bij deze ontmoeting kwam een droom voor Zwervende Wolf uit, van wie de oproep tot verzameling aldaar afkomstig was. Wiek Lenssen was hierbij aanwezig. Voor Zwervende Wolf betekende de vereniging der stammen het eindpunt van zijn levenslange zwerftocht langs alle Indianenstammen in Amerika. Zo bezocht hij onder anderen de Navaho's, Apaches, Comanches, Cherokee, Hopi's, Nahua, Cree, Dene, Zapotheken, Inca's, etc.




Wijzigingen bijhouden
Tik uw e-mailadres in:



Artikel doorsturen
Aan jezelf
Aan iemand anders


Mayakalender bespreek in het forum


Deze nieuwe tijd begint wanneer de periode van de volgende Zon start, op 21 december 2012, aldus de kalenderbewakers. Deze datum wordt The Year Zero genoemd. Een Zon bedraagt een periode van bijna 5200 jaren, ofwel 1/5 deel van de precessiecyclus. De Maya's gebruiken een kalender die vele malen nauwkeuriger is dan de onze. De Mayakalender voorziet in het gegeven dat tijd cyclisch van aard is in plaats van het lineaire karakter dat wij in de westerse wereld aan tijd toekennen. Tijd lijkt op een cirkel omdat je steeds op het zelfde uitgangspunt terecht komt, maar is eigenlijk een spiraal omdat dit uitgangspunt steeds op een hoger niveau komt te liggen, waardoor wel het cyclische karakter van de tijd behouden blijft.

Wij (en alles met ons) staan onder invloed van onzichtbare krachten uit kosmos (en de natuur) die zich oneindig regelmatig herhalen (maar dan dus wel steeds op een hoger niveau). Als je de invloed van die onzichtbare krachten kent, kun je de toekomst voorspellen. Werken met de kalenders van de Maya's (waar er overigens veel van zijn) houdt een manier van leven in waarbij wordt gestreefd naar evenwicht met het ritme van de natuur en de kosmos.

In de westerse kalender (Gregoriaans) die tegenwoordig de hele wereld regeert, is de balans en harmonie met de natuurlijke kosmische ritmes ver te zoeken, ja, onze dagindeling wordt hierdoor zelfs verstoord en ons leven 'vervuilt'. Elke maand heeft z'n eigen lengte (varieerend van 28 tot en met 31 dagen) en elk jaar begint weer op een andere dag van de week, zodoende is onze kalender alleen nog maar bruikbaar voor het 'meten' van tijd en onstaat het 'tijd is geld' idee. De dag is bij ons alleen nog maar goed voor het maken van winst. Zelfs het tellen van de maanden klopt binnen ons eigen toch al ondoorzichtige systeem niet, daar wij de negende maand september noemen, de tiende oktober, de elfde november en de twaalfde december. Dat terwijl sept toch echt zeven is, octo het getal acht moet voorstellen, november negen moet zijn en december van deca komt, wat tien is.

De Maya's hebben ook een jaarkalender, maar gebruiken 13 maanden van 28 dagen (lengte van de gemiddelde periode van de maan rondom de Aarde en bijvoorbeeld de menstruatiecyclus van de vrouw) en komen dus op 13 x 28 = 364 dagen per jaar + 1 dag buiten de tijd = 365 dagen. Zo kan elke 1e van de maand op een zondag beginnen en begint elk jaar op een zondag; veel makkelijker rekenen, toch? De kalender die de baan van de Aarde om de zon in de gaten houdt is voor de Maya's slechts een onderdeel van het geheel.

Belangrijker is bijvoorbeeld de Mayaweek van 13 dagen. Op de Maya manier kan de dag ingedeeld/ingevuld worden naar waar zij goed voor is, want elke afzonderlijke dag binnen de 13-daagse Mayaweek heeft haar eigen individuele karakter, haar eigen mogelijkheden en kansen met zich meebrengent. Zoals de Maya's dat noemen heersen de volgende dagzegels over dag 1 tot en met 13 van de Mayaweek (aldus Wiek Lenssen): dag 1 = adelaar (kracht van het hoger bewustzijn) dag 2 = slang (kracht van het overleven) dag 3 = krijger (kracht van de dapperen) dag 4 = ster (kracht van de schoonheid van de schepping) dag 5 = voorouders (communicatie met de doden) dag 6 = hond (kracht van het vertrouwen in de spirituele reis) dag 7 = mens (dag van het pad/ de bestemming) dag 8 = magische kracht van de wind dag 9 = nacht (kracht van het onderbewustzijn, de droom) dag 10 = storm (dag van de transformatie voor de volledige realisatie) dag 11 = spiegel (het symbool voor de komende dag) dag 12 = hand (begrip en voltooing ervaren van de stille kracht der rituelen en van de heilige nevel) dag 13 = zon (laatste dag van de cyclus). Vervolgens wordt er weer van voor af aan begonnen; de cyclus herhaalt zich tot in de eeuwigheid.

Verder wil ik hier nu niet verder ingaan op de werking van de diverse Mayakalenders, dat doe ik binnenkort in een geheel aan de kalender gewijdt artikel. In de film wordt overigens ook niet verder op de werking ingegaan.
Terug naar wat er in de film te zien is dus.

Zwervende Wolf bespreek in het forum


De boodschapper Zwervende Wolf is een man van 75 jaar die op zijn 40e door de onzichtbare wereld werd opgeroepen alleen (zonder vrouw) naar Campanabache, een voor Maya's heilige plaats, te wandelen. Het was een lange en gevaarlijke tocht langs vele guerilla schuilplaatsen wat hem angst inboezemde.

De roep van de onzichtbare wereld was echter zo sterk dat hij MOEST gaan. Toen hij daar aankwam deed hij zijn ceremonie, waarna hij een stem hoorde. Vervolgens was er een stuk zwart in zijn herinnering. Hij werd na tijdelijk bewusteloos geweest te zijn weer 'wakker' en herinnerde zich dat hij moest zijn als een wolf. Vanaf nu heette hij Wacatel Utiw, de Zwervende Wolf, boodschapper van de Maya's, stem van de jungle. Om 'de boodschap' te kunnen verspreiden moest hij grenzen en zeeen overschrijden en contact onderhouden met alle 7 mensenrassen, aldus 'de Stem'.

Zodoende dat hij ook niet indianen (zoals Wiek Lenssen) vertelt over de kunst van het bereiken van vrede en harmonie in het jaar nul. Dit doet hij tijdens een ceremonie waarbij 13 heilige, met de kalender verbonden plekken worden aangedaan. In de film is te zien hoe een van de deelneemsters van de ceremonie flauw valt en eenzelfde soort 'zielereis' ondergaat als Zwervende Wolf op zijn 40e deed.

Ook deze vrouw ontving van de onzichtbare wereld informatie over wat te doen om haar levensdoel te volbrengen. Zwervende Wolfs levensdoel is overduidelijk het bijeenbrengen van alle vertegenwoordigers der indianenstammen van het Amerikaanse continent op een plaats waar met behulp van rituelen en ceremonieen de nieuwe tijd wordt voorbereid en het verspreiden van informatie die hij van zijn voorvaderen heeft geerft. Zo zwierf hij tientallen jaren en ontmoette hij de paus en de Dalai Lama. Hij gaf lezingen aan Harvard University in Boston en sprak in New York de 'Verenigde Naties' toe. In de film was een kort stukje van een lezing in een stad in Guatamala te zien.

Voorspellingen die Zwervende Wolf aanhaalt omtrent het jaar nul (2012) bespreek in het forum


Omstreeks het jaar nul zullen stukken Aarde overstromen en zullen stukken land omhoog komen. Deze tijd is erg dichtbij, maar het is nog niet duidelijk waar wat gaat gebeuren. De Maya profetieen gelden niet alleen voor de Maya's, maar gelden voor de hele planeet. De mensen zijn nu aan het ontwaken en na het jaar nul zal er een nieuwe hoop zijn, een nieuwe manier van leven zonder wraak, uitbuiting, rasicme, haat en vervuiling, maar met veel geluk en vrede. "Laat het licht worden Laat de dageraad komen Zodat de mensen kunnen Leven in vrede en geluk" We zullen gaan begrijpen dat de Aarde niet van ons is en zomaar kunnen vernietigen, maar dat we haar moeten beschermen en bewaren.

De voorspellingen spreken over de terugkeer van voorouders en wijze mensen. De terugkeer van de voorouders stelt volgens Zwervende Wolf de oeroude kennis voor, die terugkeert. De wijze mensen zijn mensen die zich zorgen maken en de boodschap der voorspellingen willen verspreiden (zoals Wiek Lenssen). Volgens Zwervende Wolf zullen weinigen de grote gebeurtenissen omstreeks het jaar nul gaan overleven omdat de meesten van ons geen afweer hebben in onze vervuilde omgeving.

Hij voorziet grote regeringsconflicten tussen staten, ziektes, aardbevingen, overstromingen, meer geweld, hongersnood, droogtes en nog veel meer vervuiling van water, lucht en Aarde. "En deze problemen zijn niet meer met dollars op te lossen". Zwervende Wolf houdt zich zodoende veel bezig met "de genezing van moeder Aarde die een nieuw tijdperk baart wat met hevige weeen gepaard zal gaan". Zo zal op de laatste dagen van deze Zon de zon niet meer te zien zijn.

De Aarde komt namelijk in een soort spiraal in de kosmos terecht, vergelijkbaar met een tornado of draaikolk. Als we uit die spiraal komen is de 'bevalling' over en komen we in de nieuwe atmosfeer, de nieuwe Zon, aldus Zwervende Wolf.
Overigens wil ik hier zelf even aan toevoegen dat in het boek van John Major Jenkins, het einde van de Mayakalender in 2012, Mayakosmogenesis ook wordt gesproken over de 'bevalling van een nieuw tijperk'. Hier heeft de bevalling betrekking op de weg die de 21-december zon in 2012 aflegd door 'het geboortekanaal van de melkweg', de weg die door het middelste donkere gedeelte van de melkweg loopt gezien vanaf de Aarde. Dit gebeurt slechts een keer op die manier in een complete precessiecyclus, vrij zeldzaam dus. Maar dat terzijde.




De regenmaker en genezer Don Julian is een uit Guatamala afkomstige regenmaker die samenwerkt met de nevel, de donder en de heilige wolken. Hij vertelt dat hij als klein kind over de gave beschikte te kunnen vliegen met lichaam en al. Toen hij in zijn vijfde levensjaar ziek werd raakte hij zijn gave kwijt. Toen hij dertig jaar was werd hij opnieuw flink ziek (hij kwam in een nieuwe fase in zijn leven). Na acht dagen doodziek de onzichtbare wereld gesmeekt te hebben hem te laten sterven kreeg hij de boodschap door dat hij de rest van zijn leven moest wijden aan het genezen van zieke mensen; dat is zijn lot en levensdoel.

Naast natuurgenezer is hij dus ook regenmaker en weersvoorspeller. Zo maakt hij voorspellingen aan de hand de manier waarop de takken van bomen groeien en offert hij voedsel, zaden, drankjes etc. aan de god Chaac (die volgens Don Julian dezelfde is als Aartsengel Michael) om de voorspellingen te kunnen beinvloeden. De hele film door zijn er korte radioberichtjes te horen waarin de extreme droogte en bosbranden in Midden-Amerika worden besproken. Het wordt steeds erger en droger, tot zelfs enkele Mayapiramides dreigen af te branden. Zodoende leek het Don Julian tijd worden een regendans op te voeren om de regentijd vervroegd te laten aanbreken. Mede met een ceremonie en rituele offering van voedsel en zaden en gebeden moest dit bewerkstelligt worden.

Even later is in de film te zien hoe hij via zijn kleindochter die als medium fungeert contact probeert te maken met Apostel Santiago, om te vragen of de regen er dan nu ook echt aankomt. Dit was het geval, aldus de Apostel (via de kleindochter). Grappig detail is nog dat Don Julian meldde dat er lang niet overal sprake was van droogte, omdat sommige gebieden nog rijk waren aan regenmakers en sjamanen (nog niet vermoord door de uitvoerders van de in dictaturen geldende regels). Die gebieden hadden geen enkel probleem. Ook de omgeving van Don Julian niet, want een paar dagen later begint het dan eindelijk te regenen, en niet zo'n beetje ook....

Don Julian laat ook nog een healing zien van de geluidsman van Wiek Lenssen (ik meen Juan Bauer). De genezer merkte tijdens de opnames van een genezingsritueel op dat de geluidsman ook door hem geholpen diende te worden en deed dit dus ook. De geluidsman werd door Don Julian gezuiverd en gereinigd in naam van de vier nevelen, de witte, de gele, de rode en de zwarte mist, de vier krachten van de wereld, de vier windrichtingen die ook het weer mede bepalen. In twee eierdooiers kon hij de geest die hem (de geluidsman) dwarszit in zijn leven en achtervolgt zien. Dit was te zien door de witte waas in het normaal gesproken doorzichtige eiwit. De witte waas was de mate van negativiteit die over zijn eigen geest heerste. Don Julian wist te melden dat de geluidsman werd 'lastiggevallen door de betovering van een vrouw die in het verleden een rol in zijn leven speelde'. Hierdoor kon hij nu geen vrede vinden en geen nieuwe relatie aangaan. Aan het einde van de healing werd nog een eitje kapotgeslagen en was de witte waas zo goed als verdwenen.

In het leven van Zwervende Wolf is Don Julian ook erg belangrijk. Zo hielp Don Julian Zwervende Wolf toen Zwervende Wolf de boodschap doorkreeg dat het einde van zijn leven nabij zou zijn. Via de kleindochter van Don Julian die weer als medium fungeerde werd wederom contact gezocht met Aartsengel Michael, de Prins der Hemelen. Don Julian vroeg hem om uitstel van de dood van Zwervende Wolf en verzocht de onzichtbare wereld om zijn dood nog enkele jaren uit te stellen. Dit verzoek werd gehonoreerd. Don Julian maakt zich voor wat betreft het jaar nul vooral zorgen om de klimaatveranderingen die al gaande zijn en de grote hoeveelheden geproduceerde chemicalieen die zijn (en onze) heilige wolken vervuilen. Ook vindt hij dat er veel te veel wordt verbrand op de Aardbol, waarbij hij ongtwijfeld op energieverspilling doelt. Hij vindt dit onrechtvaardig gedrag ten opzichte van God.




Het is eeuwen lang verboden geweest in Midden-Amerika om Maya rituelen, ceremonieen en genezingen uit te voeren. Pas in 1987 werd het in Guatamala enigszins toegestaan, maar nog steeds worden de rituelen verstoord. Zo is in de film te zien hoe fanatieke Christenen een bijeenkomst verstoren door de muziek 'lekker extra hard' zetten wanneer enkele Maya's samenkomen op een voor hun heilige plek, om daar rituelen uit te voeren; ze worden nog steeds niet met respect behandeld bij de uitvoering van de voor hun 'geloof' o zo belangrijke rituelen. Gelukkig is het nu wel beter dan vroeger, want toen werden alle natuurgenezers, heksen, sjamanen, regenmakers etc zonder pardon vermoord bij uitoefening van hun werk. Dit gebeurde onder leiding van generaal Ubiko en de dictator Lucas, gedurende het leven van de twee in de film gevolgde mannen, maar het is u allen uiteraard bekent dat de eeuwen daarvoor voor de inheemse bevolking van het Amerikaanse continent een ware verschrikking moet zijn geweest.

Voor de Maya's begon deze periode toen Cortez voet aan wal zette in de nieuwe wereld. Miljoenen zijn er vermoord in de loop der eeuwen, altijd met steun van de grote wereldmachten. Generaal Lucas was bijvoorbeeld bang voor de tovenarij die de sjamanen, priesters en medicijnmannen beheersen. Hij dacht dat dit een bedreiging was voor zijn macht. Uiteindelijk kreeg hij gelijk, want Don Julian verdreef hem samen met andere voor de cultuur van de Maya's vechtende personen middels rituelen. Don Julian kreeg door van de onzichtbare wereld dat zijn verzoek tot gedwongen aftreden van de generaal werd gehonoreerd en dat dit zou worden voorafgegaan met enkele aardbevingen en veel wind en regen. De volgende dag was daar de aardbeving, later de wind en de regen en op de derde dag, toen het weer opklaarde, werd generaal Lucas afgezet. Mission Completed.




Wie ben ik om een mening of kritiek te geven over de inhoud van een documentaire in deze stijl. Hooguit kan ik melden dat ik me zou kunnen voorstellen dat het geheel als traag wordt ervaren. Voor mij was dit echter geen enkel probleem. Het tempo van de documentaire vond ik juist prettig. Ik vond het zeer de moeite waard de documentaire te bekijken. Ik raad een ieder dan ook aan hetzelfde te doen en de informatie (hoe vreemd die informatie voor ons westerlingen soms kan zijn) op zich af laten komen.
Mijn complimenten voor Wiek Lenssen.