Als kind geboren zijn maakt me blij te weten dat elke gebeurtenis een leerproces in ons leven is een we juist dingen fout mogen doen om juist te mogen leren om datgeen we fout hebben gedaan de volgende keer goed proberen te doen.
Vaak rond deze dagen komt pas dat gevoel los in elk mens dat we terugverlangen naar die tijd dat we nog kind waren zo smetteloos zo onbevreesd voor een wereld die wij gevreesd hebben gemaakt.
We roepen dingen we maken opmerking om zo veel mogelijk die ander te kwetsen maar wat ik juist jammer vind we durven nooit de ontmoeting te laten platsvinden juist die dingen op te lossen zonder oorlog te voeren of zonder elkaar in de haren te zitten want is het niet zo dat een goede oplossing pas gegeven word als beide vechtenden bereid zijn om een compromie te sluiten,
wel ik vraag u bij deze een compromie te slutien met het allerinnerlijkste van deze moeder gaya juist deze kinderstem huist in elk van ons diep van binnen maar is vergeten doordat wij techniek gingen creeren die veel herrie en geluid maakten zodat wij dat kind in elk van ons niet meer konden horen.
Wat snak ik terug naar juist die kinderjaren waar ik nog wist dat mijn kinderstem me aangaf wat goed en of fout was en wat goed voelde of niet goed voelde.
Als Levend menselijk wezen vraag ik ook u weer te mogen gaan luisteren naar dat kind in elk van ons want ik weet als geen ander dat u zeer verrast zal zijn als duidelijk word dat een kind op vele tijden vele malen wijzer is dan de ouderen.
Een kind maakt inderdaad mischien vaker ruzie maar weet ook snel weer te vergeten en te vergeven en in te zien dat juist door te mogen gaan met je leven belangrijker is dan te blijven verwijten van wat wij niet wisten...
wees daarom niet gevreesd fouten te maken maar wees allert om de fouten niet telkens te herhalen omdat we het weten....
Ge di christi re
