Saturday, October 01, 2005

Dagboek 1 October 2005

Empty is inderdaad uiting van leegte van een woord, welk woord hebben wij gekozen om daar inderdaad uiting aan te geven.
Een bepaald gevoel, kwaadheid, stress, houden van, ook ik heb mijn grote vraagtekens gekregen bij veel gebeurtenissen en ook ik heb het er soms erg moeilijk mee de erecode van boven niet te doorbreken.
Een erecode die bestaat uit ontvankelijk zijn voor liefde ongeacht wat je aangedaan word vergt veel, erg veel van je, maar ook ik weet zeker dat het ooit beter zal worden.
De tijd is aangebroken nu voor "erg zwaar weer op Moeder aarde", zoals u ook in de voorspellingen hebt kunnen zien is helaas moeder aarde bezig ook via de eigen mensheid met groots geweld het aantal mensen de kop in te gaan drukken.
IK zal hierover maar niet teveel schrijven omdat erg veel mensen hier doodsbang voor zijn en te kennen gegeven hebben dat ze de site dan niet meer willen lezen, maar besef ook erg goed dat ik puur schrijf gestuurd vanuit boven want natuur kanerg mooi en lief zijn maar neemt ook erg hard terug wat haar toebehoort op het moment dat ZIJ niet gewaardeerd word.
Het is niet uit te leggen waarom iemand zo snel iets op papier krijgt en de juiste woorden kan vinden om iemand te raken enkel als je doorhebt hoe die persoon denkt en leeft zal je zien dat je ook die kracht hebt in jezelf dingen te gaan mogen ontdekken en de wereld in een ander beeld en licht te mogen gaan bekijken.
Wat is leegte? wat is diepte? waarom kiezen we die woorden bij een bepaald gevoel.
Simpel omdat de mens nog maar 7 % van zijn daadwerkelijke hersens gebruikt weten we niet meer om te gaan met bv ons gevoel. ( om enig inzicht te geven een lichtmens bestaat uit 97 % gebruik van hersens, mits dit goed gebruikt word in de omgeving die dat ook waardeerd)
Als wij de kennis door zouden geven die ons gegeven is vanuit onze voorvaderen en meesters zouden we veel meer van ons hersenstelsel benutten en ook inzien dat je inderdaad erg veel meer kan doen door het zelf te doen en niet uit te besteden.
Ook ik heb als visueel ontwerper erg veel mensenlevens positief mogen veranderen, een nieuwe weg op sturen zoals we boven zeggen, een richtpunt te zijn voor vele andere mensen is niet altijd leuk, in de schijnwerpers te staan omdat anderen je daarin gezet hebben is niet altijd even leuk maar toch besef ik erg goed dat ook die plaats is toegereikt vanuit boven.
Vaak heeft een bepaald persoon inderdaad meer daadkracht dan anderen en bij het tot uiting komen van een verkeerd gestuurd bericht en of geschreven brief waarvan je achteraf denkt had ik die maar nooit gestuurd of geschreven behoort tot die lessen uit onze levensweg, want ook die kans zal nooit voorbij mogen gaan jezelf daarvoor te vergeven en niet de schuld door te sturen naar die ander want inderdaad weet je nooit in welke situatie die ander zich verkeerd op een moment wanneer jij je niet lekker voelt.
Vaak besefte ook ik achteraf pas wat heb ik gedaan, maar ook dan is het erg belangrijk dat je doorgaat op de weg des levens en opstoomt naar het doel gestuurd vanuit boven, want ook ik "wandel niet meer alleen".
Ook ik hoor erg vaak van mensen je lijkt wel een stoomlocomotief zo snel je gaat, maar inderdaad het level waar we nu heen gaan is inderdaad veel actiever en zal veel meer energie van ons gaan vragen en of opeisen. ( stilstaan is als de dood een dag niet geleefd is een dag nooit liefde erkend)
We zullen moeten rennen, moeten bukken, moeten willen leren om die kennis weer te gaan bemachtigen wat ons letterlijk en figuurlijk door onze voorouderen in de schoenen is gelegd.
Vaak beseffen we niet dat als een persoon de keus maakt uit je leven te stappen dat de keus is van die persoon zelf en die kracht te vinden in jezelf dat te accepteren en te respecteren is enorm moeilijk en ook het plaatsje geven zal jaren verwerking nodig hebben mits je door hebt wat leven in de spiegel is.
Een keus bestaat voornamelijk uit daadkracht en niet uit woorden, iets zeggen is nog geen doen maar iets doen heeft tamelijk meer kracht dan duizenden woorden.
Ook erg veel mensen om mij heen die me gesteund hebben de afgelopen 3,5 jaar hebben gezien dat ik mijn strijd opgegeven heb en me er bij neergelegd heb wat mijn levensweg zal mogen zijn, teveel belofte,s zijn nooit waar gemaakt en toch telkens weer een nieuwe dag als een nieuwe te zien vergt ook van mij erg veel energie, ook een persoon die in het licht staat heeft steun nodig en kan enkel steun geven als ook dat batterijtje weer opgeladen word.
In mijn directe omgeving is geschrokken gereageerd op de uitspraak van het gerecht de afgelopen weken maar heeft ons toch op een rustpunt gezet.
Een advocaat die toegeeft zijn werk niet juist te hebben gedaan, de fiscus die toegeeft dat ook zij de aangiftes niet juist heeft verstuurd, de sociale dienst die toegeeft dat ook zij niet juist gehandeld heeft en inmiddels 12 maanden verder zijn, gemeenteamtenaren die zich schamen voor hetgeen er aangericht is, een wethouder die diep van binnen erg goed weet dat zijn handelswijze niet de juiste is geweest, een "partner" die eigenlijk al 5,5 jaar beokhoudkundige fouten had gemaakt maar waar ik voor op moet draaien omdat ik hoofdelijk aansprakelijk word gesteld, alles kwijtraken bleek enkel materieel te zijn maar heeft innerlijk veel meer rijkdom aangeboden, een zaak die letterlijk en figuurlijk kapot is geslagen doordat de huurbaas omgekocht is om mij onderuit te halen een corrupt schuldsaneringsbureau die alles en iedereen oplicht, tevens zijn zwager die met voorbedachte rade te werk gaat, en wat nog het ergste van alles is wat me in mijn diepste geraakt heeft, mijn beste vrienden zaten en waren ( zijn nog steeds) werkzaam bij de politie, ze keken horen maar deden niets ook toen de tape,s werden aangeboden van de bedreigingen aan mijn ouders adres.
Deze gebeurtenissen hebben enorm veel impact op je leven puur omdat je dacht dat je vrienden had gecreerd maar juist op de momenten dat je ze nodig had lieten stikken omdat ook zij enkel in mijn omgeving wilde zijn omdat ik rijkdom uitstraal in materiele zin en spirituele zin. Echter een diep teleurgesteld gevoel van binnen rest me nog niets verder meer te zeggen dat mijn tijd blijkbaar gekomen is af te reizen naar een nieuw oord waar niemand maar dan ook niemand meer zo dicht bij me in de buurt kan komen omdat ik dacht dat ik vrienden had maar blijkbaar niet met de juiste intenties en energielevels waren ingelogd.
De afgelopen tijd heb ik wederom nieuwe mensen in mijn leven mogen ontmoeten die erg veel impact op me hebben gemaakt sinds 3,5 jaar, ook die persoon heeft mij erg diep aan het denken gezet en die kracht mogen geven om alles achter me te laten en MIJ die keus te gaan laten maken die voor MIJ het beste is en niet voor de anderen.
De kracht te mogen weten dat de aangewezen persoon die ervoor kiest met mij door het leven te willen en mogen gaan ( met toestemming vanuit boven) een erg mooi maar ook druk leven zal krijgen niet een die staat weg te kwijnen in een boekenkast in het stof want ook ik heb een stukje van mijn levensverhaal bij die persoon gedeponeerd zodat ik zeker weet dat het veilig ligt.
ant de waarheid zal ooit aan het licht komen en mensen tot besef laten komen wat zij daadwerkelijk hebben toegelaten in haar eigen omgeving.
Niet in grijpen in een andermans leven kan soms fatale gevolgen ook voor jezelf hebben, ik he die les vroeger maar drie keer mee mogen maken maar heb de fout eruit geleerd wat mij toen aan het denken heeft gezet en daar wat mee gedaan heb, ik doe wat ik moet doen en spreek niet uit mooie woorden maar zet ze om in daden om die personen de juiste levensweg weer op te krijgen vanuit boven gestuurd, ik ben niet gekomen om te preken met mooie woorden als de vele pastoors en dominees maar zet ze om in daden one by one, de opningssong van onze hoofdsite.
Als u de hoofdsite goed zal lezen en dit drie maal doet zult u beseffen dat de geschreven tekst u vele antwoorden zal mogen geven die al deccennias lang u bezighielden maar geen antwoord op kreeg omdat de betroffende persoon macht over u wilde uit oefenen.
Een droom is zeker waar te maken en inderdaad heb je iemand nodig die bedenkt iemand nodig die je plannen uitwerkt, een persoon die daadwerkelijk wat doet in plaats van enkel beloven, ik ben een "persoon" die leeft vanuit daadskracht een dag uitstel is een dag niet geleefd zij mijn grootvader, een dag niet gewaardeerd dat je leeft is een dag niet vanuit liefde naar het leven gekeken zei mijn moeder altijd, een situatie overgeven aan boven en te zien wat boven morgen voor mij in petto heeft maakt ook mij elke nacht weer onwijs nieuwsgierig te willen leren wat nu eigenlijk al die miljoenen fonkelende sterren zijn.....

Daadkracht in woorden om te zetten vergt geduld en vertrouwen, maar het loslaten van personen om aan hun de keus te geven hoe ver en hoe lang ze weg willen gaan uit jou omgeving is aan die persoon zelf daar wat mee te doen, iemand ruimte geven en loslaten zegt nog niet dat je iemand kwijt wilt echter merk ook ik dat juist dan iemand verder van je verdwaald en die persoon meestal niet meer terugkomt in je leven.
Vaak vroeg ik me vanaf kinds af aan al af waarom ik, waarom moet ik nu juist die persoon zijn ik dacht aan een GOD of ene Boedha of mischien wel een enorm Licht wat ons lichtje aan kon zetten maar ook uit, echter nu 34 jaar later besef ik dat wegrennen geen keus is wel een must soms moet je omdat je omgeving dit niet heeft willen tegenhouden puur omdat zij die daadkracht niet gevonden heeft de juiste persoon op de juiste plaats, op de juiste tijd te waarderen en te behouden.
IN de vele gesprekken met mijn ouders besef ik dat de tijd dichter bij komt van straks daadwerkelijk afscheid nemen maar voor mijn ouders is dit geen afscheid want ook zij weten wat hierboven bestaat en de plek waar ik heen ga is binnen rijafstand van Nederland en toch .. en toch voel ik me leeg puur omdat vrijwel niemand de daadkracht op een hoger level durft te zetten dan een aantal gesproken woorden.
Pure leegte hebben mij het besef gegeven dat inderdaad de plaats die hiervoor in Nederland voor mij bestemd was niet teruggegeven word puur doordat de omgeving dat niet toelaat en kiest voor haar eigen weg niet beseffend wat ze achterlaat en voorbij laat gaan.
ook ik besef elke dag weer dat mensen in je omgeving komen om iets te mogen leren aan je, puur door geod te luisteren en vooral ook je mening te zeggen maakt zon persoon eigenlijk juist een mooi persoon omdat ze op durft te komen voor haar eigen keuze..
en wat doe jij? wat laat jij toe in jou leven? kies je voor de weg die openligt of laat je ales gaan en besef later dat dit nooit een tweede keer terug zal komen in je leven, ik heb een ding geleerd nooit dezelfde fout meer te maken die ik 3,5 jaar geleden maakte, NIET TE WILLEN LUISTEREN OMDAT IK TE KOPPIG WAS OM DAT TE WILLEN INZIEN MAAR IN MIJN DIEPSTE INNERLIJK WEL WIST DAT HIJ GELIJK HAD.
ECHTER HEB IK OOK DEZE LES GELEERD EN WIL HEM DOLGRAAG DOORGEVEN AAN DE PERSONEN DIE DE LAATSTE MAANDEN DICHT BIJ ME HEBBEN MOGEN STAAN EN VIA DEZE WEG WIL IK DAAR OOK MIJN GROTE DANK VOOR UITSPREKEN.
Soms schrikken mensen door hetgeen wat ze krijgen maar zijn puur niet gewend te mogen krijgen puur doordat ze te hard schrikken en niet beseffen wat er gebeurt is.

Nkosi Sikelela Afrika ( enkel samen is de "droom van boven" te realiseren)